Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013

Σπιτικό Λικέρ Amaretto

Το Amaretto –το όνομά του μας έρχεται από τα Ιταλικά- είναι ένα λικέρ με ελαφρά σκούρο χρώμα και άρωμα και γεύση αμυγδάλου.
Πολύ συχνά, αντί για τα κανονικά αμύγδαλα, χρησιμοποιούνται πικραμύγδαλα ή κουκούτσια βερίκοκου που έχουν πιο έντονο άρωμα.
Είναι η κατάλληλη εποχή να φτιάξουμε το δικό μας σπιτικό Amaretto!
Τώρα υπάρχουν άφθονα βερίκοκα, είναι η εποχή τους. Ας τα απολαύσουμε αλλά ας κρατήσουμε τα κουκούτσια τους, για να φτιάξουμε αυτό το πολύ αρωματικό λικέρ.
Αφού αφαιρέσουμε όλη τη σάρκα των φρούτων, θα τα πλύνουμε καλά και τα θα αφήσουμε στον ήλιο, να ξεραθούν. Μετά θα τα σπάσουμε και με την ψίχα τους θα φτιάξουμε το λικέρ μας!

Το Amaretto συνδέεται με την πόλη του Saronno της Λομβαρδίας.
Η αρχική συνταγή, με το όνομα Amaretto di Saronno, λένε ότι χρονολογείται από το 1525. 
Η ιστορία του Amaretto αναφέρει ότι ο Luini Μπερναρντίνο, ένας μαθητής του Leonardo da Vinci, χρησιμοποίησε τη χήρα ενός ντόπιου πανδοχέα, ως μοντέλο για την Madonna, στην τοιχογραφία του με τίτλο “Η Λατρεία των Μάγων”.  Αυτή, για να τον ευχαριστήσει, του χάρισε ένα λικέρ που είχε φτιάξει με βερίκοκα και μπράντι.  Αυτό θεωρείται το πρώτο λικέρ Amaretto που είναι πολύ αγαπητό σε όλη την Ιταλία!




Τα Υλικά
(Για περίπου 1 λίτρο λικέρ)

½ λίτρο τσίπουρο ή δυνατό μπράντι
½ λίτρο νερό
300γραμ. λευκή ή μαλακή καστανή ζάχαρη
300γραμ. κουκούτσια βερίκοκου, ανάμεικτα με πικραμύγδαλα, χωρίς τη φλοίδα τους

Οδηγίες

Ζεματίζουμε και ξεφλουδίζουμε τα κουκούτσια βερίκοκου και τα πικραμύγδαλα, τα χονδροκόβουμε και τα βάζουμε μέσα σε ένα γυάλινο αποστειρωμένο βάζο, μαζί με το μπράντι.
Κλείνουμε καλά το βάζο και το αφήνουμε για ένα περίπου μήνα σε σκοτεινό και δροσερό μέρος να βγάλει τα αρώματά του, ανακινώντας το κατά διαστήματα.

Την τέταρτη εβδομάδα, βράζουμε το νερό με τη ζάχαρη, μέχρι να έχουμε ένα ελαφρύ σιρόπι. Το αφήνουμε στην άκρη να κρυώσει.
Φιλτράρουμε το εκχύλισμα του αλκοόλ και των βερίκοκων  δύο φορές και του προσθέτουμε το κρύο σιρόπι.

Αδειάζουμε το λικέρ σε αποστειρωμένα μπουκάλια και το αφήνουμε να ωριμάσει, σε δροσερό και σκοτεινό μέρος, για περίπου τρεις μήνες.
Μετά μπορούμε να απολαύσουμε την υπέροχη γεύση του και το μοναδικό του άρωμα!



Καλή επιτυχία!

35 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφο φαίνεται Ελένη μου το Amaretto σου! Θα ήθελα να το φτιάξω!
    Ήθελα να σε ρωτήσω για τα πικραμύγδαλα. Η Μαρίνα λέει ότι είναι οι σπόροι του βερίκοκου (http://illaboratoriodimmskg.blogspot.gr/2012/12/le-armelline.html) το ίδιο και η Κική (μικρή κουζίνα). Εσύ όταν λες πικραμύγδαλο μιλάς για τα άγρια αμύγδαλα? Μπορείς να μου το διευκρινίσεις? Όπως και πού τα βρίσκεις?
    Πολλά φιλιά καλή βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ, Αγγελική μου!
      Πράγματι υπάρχουν πικρά αμύγδαλα, άγρια, πολύ αρωματικά. Στην αγορά της Αθήνας δεν ξέρω αν υπάρχουν, αν και έχω βρει κάποια μέσα στα κανονικά που αγόρασα κάποια φορά. Αυτά που χρησιμοποίησα μου τα έδωσαν και ήταν άγρια αμύγδαλα. Λένε ότι οι αμυγδαλιές με ροζ άνθη κάνουν πικραμύγδαλα!

      Καλό σου απόγευμα και καλή εβδομάδα.
      Φιλάκια

      Διαγραφή
    2. Ελένη μου σε ευχαριστώ! Θα προσπαθήσω να βρω, διαφορετικά θα το κάνω μόνο με βερίκοκα...
      Θα σου πω εντυπώσεις σε κάποιους μήνες!
      Πολλά φιλάκια

      Διαγραφή
    3. πικρά αμύγδαλα θα βρείς σε κεντρικά και μεγάλα καταστήματα ξηρών καρπών

      Διαγραφή
  2. Καταπληκτική η ιδέα σου να κάνεις ανάρτηση για το amaretto!e;Είναι λικέρ που το λατρεύω και μου έδωσες καταπληκτική ιδέα για να το φτιάξω μόνη μου,γιατί το χρησιμοποιώ και σε πολλά γλυκά και cakes!!εξαιρετικές οι πληροφορίες που συνοδεύουν την συνταγή!!μπράβο σου κοπέλα μου!!καταπληκτική δουλειά!!καλλη εβδομάδα και φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι από τα αγαπημένα μου λικέρ και το φτιάχνω σχεδόν κάθε χρόνο.
      Χαίρομαι που βρήκες την πρότασή μου ενδιαφέρουσα. Κι εγώ το χρησιμοποιώ στη ζαχαροπλαστική.
      Σ' ευχαριστώ πολύ, Kate, εκτιμ΄β την άποψή σου.

      Φιλάκια.

      Διαγραφή
  3. Ααα! τι ωραία ιδέα για λικέρ!
    Και σίγουρα πολύ πιο οικονομική από αυτό που αγοράζουμε!
    Μου αρέσει η ιδέα ότι αξιοποιούνται τα κουκούτσια από τα βερίκοκα!
    Ενδιαφέροντα και τα ιστορικά στοιχεία!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ερμιόνη μου, μάζευε τα κουκούτσια από τα βερίκοκα και ψάξε και για πικραμύγδαλα. Δίνουν υπέροχη γεύση στο λικέρ. Αρχίζοντας από τώρα, θα έχεις το δικό σου λικέρ τα Χριστούγεννα!

      Φιλάκια πολλά

      Διαγραφή
  4. Στην υγειά σου Ελενάκι μου, υπέροχο έγινε το λικεράκι σου!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ, Έλενά μου!
      Στην υγεία όλων μας, να είμαστε καλά!

      Φιλάκια

      Διαγραφή
  5. Καλησπέρα Ελένη, αυτό το λικέρ το φτιάχνω πολλά χρόνια νομίζω είναι το καλύτερο όλων μετά θα έβαζα το βύσσινο.
    Σήμερα είχα μια κουβέντα με φίλη που παρακολούθησε μαθήματα οινολογίας και μου έλεγε ότι τους είπαν ότι πια δεν έχει νόημα η τοποθέτηση στον ήλιο αλλά το ψήσιμο των κουκουτσιών σε 60 βαθμούς για μια ώρα και συνεχίζεις κανονικά μετά χωρίς ήλιο θα δοκιμάσω φέτος κι αυτή την τεχνική. Επιπλέον έχει μεγάλη σημασία ο αριθμός των κουκουτσιών λόγω της ουσίας που περιέχουν.
    Καλόπιοτο εύχομαι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και σ' εμένα αρέσουν και τα δύο, Ξανθή μου!
      Τα λικέρ με κουκούτσια δεν χρειάζονται ήλιο αλλά χρόνο παλαίωσης, που είναι όντως αρκετός.
      Ο αριθμός των κουκουτσιών έχει σχέση με το πόσο έντονο άρωμα και γεύση θέλουμε να έχει.
      Καλή επιτυχία και στο δικό σου!
      Σ' ευχαριστώ πολύ!
      Καλό σου βράδυ

      Διαγραφή
  6. Να βάζεις τέτοιες συνταγές για ποτά είναι ότι πρέπει για καλοκαίρι!!! Τέλειο το αμαρέτο! Περιμένουμε και κοκτέιλ και πιο...φρουτώδη!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε!
      Τώρα ψάχνω για καλές φράουλες αλλά μάλλον είναι πλέον σπάνιες!

      Καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  7. Απίστευτα όμορφο και το χρώμα του καταπληκτικό! Μεγάλη επιτυχία.
    Πολλά-πολλά συγχαρητήρια!

    Αυτό θα το κάνω, Ελένη μου, γιατί είμαι στη φάση που συγκεντρώνω κουκούτσια από βερίκοκα για άλλη χρήση αλλά θα κάνω και το Amaretto σου!
    Το χρησιμοποιώ τόσο συχνά που θα με ευχαριστούσε να έχω το δικό μου...Σ΄ευχαριστώ για τη συνταγή.

    * Μια ερώτηση μόνο: Έβαλες κονιάκ ή άχρωμο τσίπουρο;

    Z.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ Ζαμπία μου!
      Το σπιτικό Amaretto είναι πιο αρωματικό και λιγότερο γλυκό από αυτό του εμπορίου. Το γνωστό έχει πάρα πολύ ζάχαρη, δεν το αντέχω.
      Αν θέλεις πιο έντονη γεύση, βάζεις πάνω από 50 κουκούτσια, αν είναι να το χρησιμοποιήσεις στα γλυκά. Σαν λικέρ πρέπει να είναι μάλλον ήπιο.
      Το χρώμα του έγινε ανοιχτό, γιατί χρησιμοποίησα τσίπουρο και μάλιστα δυνατό! Με το κονιάκ γίνεται πιο σκούρο.
      Καλή επιτυχία και στο δικό σου.

      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  8. Ίσως από τα πιο εύγευστα και αρωματικά ηδύποτα!
    Με διάφανη κρυστάλλινη υφή και υπέροχο χρώμα,ένα λικέρ που το ΄΄άφημά΄΄του στη γλώσσα,αναλύεται με λεπτομέρειες στην βαθιά αρωματική γεύση του και στο ανεπαίσθητο άγγιγμα μιας ιδιάζουσας,αλλά απολαυστικής, πικράδας.
    Το μόνο αρνητικό σημείο στα σπιτικά λικέρ, είναι ότι πρέπει να διαθέτεις αρκετή υπομονή για να την τελική απόλαυση..το αποτέλεσμα όμως αποζημιώνει δίχως άλλο!!!
    Καλό βράδυ Ελένη μου!!Φιλιά πολλά,πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι όντως ιδιαίτερο και καταπληκτικό, Φωτεινή μου!
      Παλιά το αγόραζα έτοιμο αλλά πλέον το βρίσκω πάρα πολύ γλυκό. Το σπιτικό μπορείς να το προσαρμόσεις στις απιτήσεις σου.
      Το αρνητικό είναι ΄το ότι πρέπει να περιμένεις, αλλά εξίζει!
      Σε κερνάω, καλή μου φίλη!

      Φιλάκια πολλά

      Διαγραφή
  9. πολύ καλό το λικέρ που έφτιαξες να σαι καλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Απαντήσεις
    1. Και σ' εμένα αρέσει πολύ, Πέπη, αλλά το χρησιμοποιώ πολύ στα γλυκά.
      Ταιριάζει και με τη σαντιγί!
      Φιλιά

      Διαγραφή
  11. Στην υγειά σου Ελένη μου,καλόπιοτο να είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στην υγειά σου, Κατερίνα μου, αλλά και στην υγεία της οικογένειά σου!
      Καλή σου μέρα.
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  12. Το είχα ακούει ότι κάνουν λικέρ απο κουκούτσια βερύκοκου αλλα δεν ήξερα πως,τώρα που είναι η εποχή τους είναι ότι πρέπει η συνταγή σου,και έχει και πολύ ωραίο χρώμα,φαντάζομαι και άρωμα,πολλά φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νέλη μου, γίνεται εξαιρετικό με υπέροχο άρωμα!
      Όσο για το χρώμα, αν το θέλεις πιο σκούρο, βάζεις κονιάκ.
      Το άρωμά του, έτσι ή αλλιώς, είναι υπέροχο!
      Καλή σου μέρα!
      Φιλιά

      Διαγραφή
  13. Χρόνια τώρα φτιάχνω λικέρ από κουκούτσια βερύκοκου αλλά τα έβαζα στο ποτό ολόκληρα.
    Πρόσφατα, είδα συνταγές στις οποίες έσπαζαν τα κουκούτσια και χρησιμοποιούσαν μόνο τον εσωτερικό καρπό (την ψύχα).
    Επειδή εσύ μιλάς για 'φλοίδα', θα μπορούσες να μου διευκρινήσεις εάν εννοείς χωρίς το σκληρό 'τσόφλι', ή μήπως εννοείς ακόμα και χωρίς την εσωτερική φλοίδα του καρπού. Και αυτό ισχύει για τα βερύκοκα ή μήπως μόνο για το πικραμύγδαλο? Και αν είναι η καθαρισμένη μόνο ψύχα, από πού ακοκτάει το λικέρ το πανέμορφο αυτό χρώμα του όταν βάζεις άχρωμο τσίπουρο (εγώ το κάνω με βότκα).
    'Εχω μαζέψει πάρα πολλά κουκούτσια από τρείς διαφορετικές βερυκοκιές και θα ήθελα να δοκιμάσω 1-2 διαφορετικές συνταγές για το λικέρ.
    Σ'ευχαριστώ πολύ εκ των πρωτέρων!!!!!
    Φιλάκια !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή σου μέρα, Marie-Anne, και καλώς ήρθες!
      Κι εγώ την πρώτη φορά το έφτιαξα με τα κουκούτσια ολόκληραμ χωρίς να τα αποφλοιώσω, δηλαδή κρατώντας την εσωτερική φλοίδα του καρπού. Απέκτησε πιο σκούρο χρώμα αλλά δεν είχε τόσο άρωμα! Τώρα τα αποξλοιώνω και τα κόβω και γίνεται υπέροχο!
      Για πιο σκούρο χρώμα, σαν του εμπορίου, βάζω κονιάκ. Με τσίπουρο, γίνεται κίτρινο, όχι πολύ έντονο. Το χρώμα του γίνεται πιο σκούρο λόγω της παλαίωσης.
      Καλή επιτυχία στο λικέρ σου. Το πόσο σκούρο θα γίνει, εξαρτάται, λοιπόν, από το υγρό που θα χρησιμοποιήσεις.

      Φιλάκια!

      Διαγραφή
    2. Σ'ευχαριστώ πολύ, Ελένη!!!! Θα ακολουθήσω λοιπόν την συνταγή σου !!!!!! Θα σπάσω τα κουκούτσια, θα βγάλω και την φλοίδα και θα κόψω τα αμυγδαλάκια!
      Καλό σαββατοκύριακο!!!!!

      Διαγραφή
  14. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Παρακαλώ πολύ όλους τους επισκέπτες να μην γράφουν ανώνυμα σχόλια, διότι πηγαίνουν στα spam που τα διαγράφω, χωρίς να απαντώ σε αυτά!
    Εν πάσει περιστώσει, ο/η ανώνυμος/η που με ρωτάει για το χρώμα, θα την/ον παρακαλέσω να διαβάσει την απάντηση που έγραψα στην Marie-Anne.
    Ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλημέρα σας, Ήθελα να σας ρωτήσω, όταν λέτε 300 gr κοκούτσια, εννοείται μόνο η ψύχα ή 300gr με το τσόφλι τους μαζί?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλημέρα. Ήθελα να μου πείτε τα 300γρ είναι καθαρά, χωρίς κουκούτσι και χωρίς φλούδα?Δεν θα γίνει πολύ πικρό?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ελένη μου μόλις τελείωσε το πρώτο στάδιο του υπέροχου λικέρ σου .Τώρα κάνω το δεύτερο στάδιο με το σιρόπι .Φαντάζομαι οτι θα έγινε όπως το δικό σου γιατί διάβασα τα σχόλια και το έκανα με πολύ καλό τσίπουρο.Να είσαι καλά και να δημιουργείς όμορφα πράγματα .Γειά στα χέρια σου φιλενάδα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ελένη μου μόλις τελείωσα με το υπέροχο λικέρ σου .Εμένα δεν έχει τόσο έντονο χρώμα μιας και το έκανα με τσίπουρο .Έχει ένα πολύ απαλό κίτρινο σαν το λιμοντσέλο αλλά από γεύση είναι ό,τι καλύτερο έχουμε πιεί σε λικέρ μέχρι τώρα και φαντάσου οτι δεν μου αρέσει ιδιαίτερα το πικραμύγδαλο.Συγχαρητήρια για την υπέροχη ανάρτησή σου και ευχαριστούμε πολύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή