Gorica ή Gorizia;

Καιρό έχω να σας ταξιδεύσω!
Ελάτε, λοιπόν, να πάμε στη Σλοβενία, σήμερα της Ευρώπης, πολύ παλιά επαρχία της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και κατόπιν της Αυστροουγγαρίας των Αψβούργων μέχρι το 1918.
Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μαζί με τη Σερβία και την Κροατία εντάχτηκε  στο Νοτιο-σλαβικό κράτος που το 1929 ονομάστηκε Γιουγκοσλαβία.
Για τη Σλοβενία και την πρωτεύουσά της, τη Ljubljana, σας έχω μιλήσει σε παλιότερες αναρτήσεις μου.

(Άποψη της πόλης, κεντρικός δρόμος)

Σήμερα θα σας γνωρίσω μια μικρή Σλοβενική πόλη που, αν και νέα, εντούτοις έχει τη δική της Ιστορία!
Ονομάζεται Gorica , για την ακρίβεια Nova Gorica (Νέα Γκορίτσα). Gora και μάλιστα Sveta Gora (Ιερό Βουνό ή Άγιο Όρος) ονομάζεται το υψηλότερο βουνό της περιοχής και από αυτό πήρε και η πόλη το όνομά της , Gorica, δηλαδή «μικρό βουνό».


Η νέα πόλη είναι γνωστή για τα Πανεπιστήμιά της, τα τριαντάφυλλα αλλά και τα Καζίνο! (Βλέπε κάτω)

Η όλη περιοχή έχει πολύ ήπιο κλίμα, πολύ πράσινο και πολύ όμορφο φυσικό περιβάλλον, γι’ αυτό είναι αγαπητή στους ντόπιους αλλά και στους επισκέπτες.
Είναι μια πόλη ζωντανή, που αναπτύσσεται ταχύτατα, χτισμένη μέσα σε  ένα ήσυχο και ειδυλλιακό περιβάλλον. Όσο κι αν σήμερα ο επισκέπτης δυσκολεύεται να το πιστέψει, η περιοχή έχει πολύ δεινοπαθήσει κατά τη διάρκεια των δύο Παγκοσμίων Πολέμων, από τις επεκτατικές βλέψεις των γειτόνων της (Ιταλών, Γερμανών, Ούγγρων), όταν ακόμα ανήκε στη Γιουγκοσλαβία αλλά και από τον εμφύλιο πόλεμο.
Έγινε πεδίο πολλών μαχών: παντού ο επισκέπτης βλέπει αναμνηστικές στήλες των μαχών των δύο Παγκοσμίων Πολέμων.(Βλέπε φωτογραφία κάτω)

Μετά το τέλος του Δεύτερου μεγάλου πολέμου η πόλη της Gorica, πρωτεύουσα της πρώην Σλοβενικής επαρχίας Goriška, δόθηκε στους Ιταλούς, σύμφωνα με τη Συνθήκη του Παρισιού του 1947 και ονομάστηκε Gorizia. Η νέα Σοσιαλιστική Κυβέρνηση της τότε Γιουγκοσλαβίας αποφάσισε τη δημιουργία μιας πόλεως- μοντέλου στην ανατολική πλευρά των συνόρων. Την ονόμασε «Νέα Γκόριτσα» και οι δύο πόλεις χωρίστηκαν με συρματόπλεγμα.

(Ντοκουμέντα από το Μουσείο της πόλης).

Δημιουργήθηκε τότε ένα «mini τείχος του Βερολίνου», το οποίο τελικά έπεσε στις 30 Απριλίου 2004, μετά την ένταξη της Σλοβενίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σήμερα οι δύο πόλεις με το όνομα Gorica ζουν αρμονικά και αποτελούν ένα μοναδικό παράδειγμα καλής γειτονίας. Εγώ τουλάχιστον δεν έχω δει κάτι άλλο παρόμοιο!

(Τα ανοιχτά σύνορα των δύο πόλεων)

Τα παλιά σύνορα Σλοβενίας και Ιταλίας απλά σημειώνονται και αποτελούν ένα μοναδικό αξιοθέατο.

Δεν υπάρχουν συνοριακά φυλάκια ούτε φρουροί, μόνο μια μικρή στρογγυλή πλατεία, η Πλατεία της Ευρώπης, που ανήκει και στις δύο χώρες. Με ένα βήμα, στην κυριολεξία, μετακινείσαι από τη μια χώρα στην άλλη! Είναι μια καταπληκτική εμπειρία!

(Η πλάκα που ορίζει τα σύνορα)

Η περιοχή και η πόλη είναι πανέμορφες, με πολύ φιλικούς κι εργατικούς ανθρώπους. Ζουν το παρόν αλλά δεν ξεχνούν και το παρελθόν τους. Ένα μικρό αλλά εκπληκτικό Μουσείο στη Nova Gorica, δίπλα από το μόνο παλαιό κτήριο της πόλης, το κτήριο του Σιδηροδρομικού σταθμού, διασώζει τη δύσκολη ιστορία της περιοχής και τη διαδρομή της μέσα στον 20ο αιώνα.

(Το κτήριο του Σταθμού, πίσω πλευρά)

Ένα από τα αξιοθέατα της περιοχής είναι η Γέφυρα του ποταμού Solkan. Η φύση γύρω είναι καταπληκτική. Όμως πολλές ζωές χάθηκαν εκεί σε φονικότατες μάχες κατά τον τελευταίο Μεγάλο Πόλεμο μεταξύ Ιταλών, Αυστριακών και Παρτιζάνων. Οι Ιταλοί είχαν μεγάλες απώλειες, γι' αυτό πάντα οι επισκέπτες από την Ιταλία τη διαβαίνουν σκεπτικοί! Οι μη υποψιασμένοι απλά φωτογραφίζονται!

(Η γέφυρα του ποταμού Solkan)

Στη νότια πλευρά της Nova Gorica υπάρχει ο καταπράσινος λόφος Kostanjevica, πολύ αγαπητός στους περιπατητές και τα Σχολεία. Από εκεί ψηλά η θέα της πόλης είναι εκπληκτική!

(Ψηλά από το λόφο φαίνονται οι δύο πόλεις αδελφωμένες!)

Στην κορυφή του λόφου είναι κτισμένη η εκκλησία της Παναγίας και το Μοναστήρι των Φραγκισκανών του 17^ου αιώνα με μια πάρα πολύ πλούσια Βιβλιοθήκη.

(Το εσωτερικό της εκκλησίας της Παναγίας)

Όπως σε όλα τα Μεσαιωνικά μοναστήρια, στο υπόγειό του υπάρχει μια κρύπτη όπου αναπαύονται τα τελευταία μέλη της Γαλλικής βασιλικής οικογένειας των Βουρβόνων που κατέφυγαν στην περιοχή και έζησαν εξόριστοι από τη Γαλλία!

Η πόλη της Gorica έχει και μια διαφορετική Ιστορία.

Από τη Gorica κατάγονται και τα αδέλφια Rusjan, ο Έντβαρντ και ο Γιόσιπ, δύο πρωτοπόροι των πτήσεων και της κατασκευής αεροπλάνων των αρχών του 20^ου αιώνα.

Προς τιμήν του αεροπλάνου τους Eda ονομάστηκε Eda Center και το κομψό και μοντέρνο Εμπορικό Κέντρο της πόλης.

Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το ταξίδι μας!