Το Ρόδι στην Παράδοση και την Ιστορία

Η Ροδιά (Punica Granatu) ή Ροιά, όπως ονομάζεται στα αρχαία Ελληνικά, και ο καρπός της, το Ρόδι, λένε ότι πρωτοεμφανίστηκε στην Κεντρική Ασία και συγκεκριμένα στην Περσία.

Άλλοι όμως υποστηρίζουν και αρχαιολογικές ανασκαφές το αποδεικνύουν με ευρήματα ότι αυτός ο καρπός είναι ενδημικός στη Μεσόγειο και μάλιστα αυτόχθων.

Το δέντρο ήταν γνωστό στην αρχαία Ελλάδα. Ο Όμηρος στην Οδύσσεια αναφέρει ότι η Ροδιά ήταν ένα από τα δένδρα που καλλιεργούσαν στους θαυμαστούς κήπους του αιώνια ευτυχισμένου βασιλιά Αλκίνοου, του πατέρα της Ναυσικάς.

Στην αρχαία Ελλάδα το ρόδι ήταν έμβλημα πολλών γυναικείων θεοτήτων και η χρήση του είχε θέση στη λατρεία τους, όπως της Ήρας, της Αθηνάς, της Αφροδίτης, της Δήμητρας και της Περσεφόνης.

Στην εορτή των Θεσμοφορίων, που εορτάζονταν προς τιμήν της Δήμητρας, οι γυναίκες έτρωγαν σπόρους ροδιού, για να έχουν ευημερία και γονιμότητα.

Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν συνδέσει το Ρόδι με τη μετά θάνατον ζωή, που την πίστευαν αιώνια.

Λέγεται ότι ο θεός Πλούτωνας, ο Άδης, έδωσε στην Περσεφόνη, την κόρη της Δήμητρας, να φάει σπόρους ροδιού, όταν την άρπαξε και την πήγε στο σκοτεινό του βασίλειο. Ήθελε να ξεχάσει τη μητέρα της και τον Επάνω Κόσμο και να τη «δέσει» με υπόσχεση αιώνιας παραμονής κοντά του.

Ευτυχώς, όμως, ο Δίας άκουσε τις παρακλήσεις της Δήμητρας και της ξανάδωσε την κόρη της για έξι μήνες το χρόνο. Χάρηκε η θεά με αυτή την απόφαση κι εμείς κερδίσαμε δύο όμορφες εποχές, την Άνοιξη και το Καλοκαίρι! Διαφορετικά θα είχαμε μόνο χειμώνα που ταιριάζει με το πένθος της θεάς για την απουσία της κόρης της!

Όμως σπόρους Ροδιού έδινε και η Περσεφόνη να φάνε οι νεκροί στον Κάτω Κόσμο, σύμβολο Μνήμης αλλά και Λήθης, για να συμφιλιωθούν με τη νέα τους ζωή και να ξεχάσουν τον Επάνω Κόσμο με τον ήλιο, το φως και τα χρώματα.

Κι εμείς, ακόμα και σήμερα, τους σπόρους του ίδιου καρπού αναμειγνύουμε με το βρασμένο σιτάρι, προσφορά σε αυτούς που έχουν φύγει από κοντά μας!

Ρόδι ήταν και το έμβλημα των Ελευσίνιων Μυστηρίων, μια υπόσχεση ξεχωριστής και αιώνιας ζωής για τους όλους μυημένους.

Ρόδια βρέθηκαν ζωγραφισμένα σε αγγεία, στην αρχαία πόλη της Μήλου, Φυλακωπή.

Καρποί Ροδιάς βρέθηκαν και στην προϊστορική πόλη του Ακρωτηρίου, στη Σαντορίνη και αργότερα εντοπίστηκαν χρυσά περίαπτα Ροδιών σε κοσμήματα των Μυκηνών(Κάτω).

Ρόδια όμως έχουν βρεθεί και στην Ακρόπολη των Αθηνών, σύμβολα και εδώ ευκαρπίας, γονιμότητας και ευδαιμονίας, αναθήματα (δηλαδή αφιερώματα) στη θεά Αθηνά από τους Αθηναίους.

Το Ρόδι επίσης θεωρείται το σύμβολο της καλοτυχίας, της ευημερίας, της αφθονίας, της γονιμότητας, του πλούτου και του Έρωτα για πολλούς λαούς, από την αρχαιότητα, έως και σήμερα. Γι’ αυτό σε γάμους και την Πρωτοχρονιά σπάμε ρόδια κι ευχόμαστε τόσα καλά να έρθουν στο ζευγάρι ή την οικογένεια, όσα και οι σπόροι του Ροδιού!

Το Ρόδι εξυμνείται στους Αιγυπτιακούς Παπύρους για το συμβολισμό και τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι συνήθιζαν να θάβουν μαζί με τους νεκρούς τους Ρόδια, μια υπόσχεση αιωνιότητας.

Για το Βουδισμό το ρόδι είναι ένα από τα τρία «ευλογημένα φρούτα».

Αναφέρεται και στην Παλαιά Διαθήκη, επαινείται στο Άσμα Ασμάτων και χρησιμοποιήθηκε ως διακοσμητικό στοιχείο στο ναό του Σολομώντα και στους μανδύες των ιερέων.

Το Ρόδι όμως είναι επίσης ένας "θαυματουργός" καρπός, όχι μόνο για τους γιατρούς και την ιατρική της αρχαιότητας αλλά η αξία του και οι ευεργετικές του ιδιότητες έχουν επιβεβαιωθεί και από τη σύγχρονη Επιστήμη.

Ξέρετε ότι το ρόδι με τη Λατινική του ονομασία (punicum granatum = βαθυκόκκινο ρόδι) έχει δώσει το όνομά του στην Ισπανική πόλη Γρανάδα;

Και οι Αλχημιστές ενδιαφέρθηκαν πολύ για το Ρόδι και τις δοξασίες του.

Αυτοί λένε ότι το όνομα του Ροδιού και της Ροδιάς συνδέεται με τη λέξη «Ρόδος» και σημαίνει τη «ροή» και τη «δύναμη». Οι ίδιοι θεωρούν ότι ο κάλυκας-στέμμα στην κορυφή του καρπού του Ροδιού είναι απεικόνιση του ήλιου και των ακτίνων του, ενώ τα κόκκινα σπόρια στο εσωτερικό του είναι τα διάπυρα σπλάχνα της γης.

Άρα, ρόδι → ροή → δύναμη είναι η αδιάκοπη ροή του Σύμπαντος και η ζωή στη Γη, με τον ζωοδότη ήλιο!

Ύστερα από όλα αυτά δεν είναι καθόλου ανεξήγητο, γιατί σπάμε ρόδι με την έλευση του νέου χρόνου! Όσο πιο κόκκινα και τραγανά είναι τα σπόρια του, τόσο πιο χαρούμενες και ευλογημένες θα είναι οι μέρες του καινούριου χρόνου!