Η πιο γνωστή, κλασική και αγαπημένη τάρτα, με το όμορφο, χαρακτηριστικό, δικτυωτό τελείωμα είναι ιδανική για πρωινό ή απογευματινό καφέ.
Η συνταγή που σας δίνω είναι από τα παλιά μου τετράδια, δοκιμασμένη πολλές φορές και με σίγουρη επιτυχία.
Στη βάση αυτής της τάρτας χαρίζουν το άρωμά τους τα εσπεριδοειδή - λεμόνι, πορτοκάλι, περγαμόντο - είναι αφράτη και τραγανή, σαν μπισκότο, όμως δε διαλύεται στο κόψιμο. Γίνεται όσο θέλουμε γλυκιά και διαίτερα το άρωμα πορτοκαλιού, νομίζω, της ταιριάζει απόλυτα. Στη γέμισή της αξιοποιούμε τις σπιτικές μαρμελάδες και, όταν την ψήνουμε, η κουζίνα μας πλημμυρίζει με αρώματα πορτοκαλένια!
Τα Υλικά
1 αυγό μεγάλο και ένας κρόκος (σε θερμοκρασία δωματίου)
½ φλιτζάνι καστανή ζάχαρη ή και λιγότερη
½ ποτηράκι κονιάκ ή λικέρ πορτοκαλιού
½ κουταλάκι ξύσμα πορτοκαλιού
1 κουταλάκι γεμάτο baking powder
2 ½ φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Ελάχιστο αλάτι
Γέμιση
6-8 κουταλιές μαρμελάδα ροδάκινο ή άλλη (με λίγη ζάχαρη)
Επικάλυψη
Ένα ασπράδι αυγού, ελαφρά χτυπημένο
Στη συνέχεια ρίχνουμε το κονιάκ και το ξύσμα και τελευταία το αλεύρι, λίγο-λίγο, ζυμώνοντας για λίγο απαλά για να γίνει η ζύμη μας απαλή και εύπλαστη.
Με τα 2/3 της ζύμης ανοίγουμε ένα χονδρό φύλλο πάνω σε αλευρωμένη επιφάνεια ή πασπαλισμένη με άχνη και στρώνουμε με αυτό μια βουτυρωμένη ταρτιέρα 24-26 εκατοστών.
(Προτιμώ να ανοίγω το φύλλο πάνω σε ελαφρά αλευρωμένη λαδόκολλα, διότι το μεταφέρω εύκολα για να το αναποδογυρίσω στη φόρμα).
Πιέζουμε με τα δάχτυλά μας τη ζύμη να «καθίσει» καλά μέσα στη φόρμα. Η ζύμη πρέπει να καλύψει και τα τοιχώματα της ταρτιέρας, μέχρι τη μέση.
Με το ένα ασπράδι, ελαφρά χτυπημένο, και ένα πινέλο βρέχουμε τα κορδονάκια ή τις λωρίδες της επιφάνειας.
Ψήνουμε την τάρτα σε μέτριο προθερμασμένο φούρνο στους 180ºC για 35΄-40΄, μέχρις ότου ροδίσει η ζύμη.
Αφήνουμε το γλυκό να κρυώσει, το κόβουμε σε κομμάτια και το απολαμβάνουμε!
Απολαύστε τη μοναδική και αξέχαστη Μαίρη Αρώνη στο ρόλο της Πάστα Φλώρας (από το έργο «Μια τρελή, τρελή οικογένεια» *), πλαισιωμένη από πολλούς άλλους αγαπημένους μας ηθοποιούς.
Σας χαρίζω και μια δροσερή, χαρούμενη, όλο νότες Πάστα Φλώρα για να αρχίσει αισιόδοξα και με χαμόγελο ο νέος μήνας! Να είμαστε όλοι καλά!
Η συνταγή που σας δίνω είναι από τα παλιά μου τετράδια, δοκιμασμένη πολλές φορές και με σίγουρη επιτυχία.
Στη βάση αυτής της τάρτας χαρίζουν το άρωμά τους τα εσπεριδοειδή - λεμόνι, πορτοκάλι, περγαμόντο - είναι αφράτη και τραγανή, σαν μπισκότο, όμως δε διαλύεται στο κόψιμο. Γίνεται όσο θέλουμε γλυκιά και διαίτερα το άρωμα πορτοκαλιού, νομίζω, της ταιριάζει απόλυτα. Στη γέμισή της αξιοποιούμε τις σπιτικές μαρμελάδες και, όταν την ψήνουμε, η κουζίνα μας πλημμυρίζει με αρώματα πορτοκαλένια!
Τα Υλικά
Για τη βάση
1 φλιτζάνι φυτικό βούτυρο (σε θερμοκρασία δωματίου)1 αυγό μεγάλο και ένας κρόκος (σε θερμοκρασία δωματίου)
½ φλιτζάνι καστανή ζάχαρη ή και λιγότερη
½ ποτηράκι κονιάκ ή λικέρ πορτοκαλιού
½ κουταλάκι ξύσμα πορτοκαλιού
1 κουταλάκι γεμάτο baking powder
2 ½ φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Ελάχιστο αλάτι
Γέμιση
6-8 κουταλιές μαρμελάδα ροδάκινο ή άλλη (με λίγη ζάχαρη)
Επικάλυψη
Ένα ασπράδι αυγού, ελαφρά χτυπημένο
Οδηγίες
Κοσκινίζουμε το αλεύρι μαζί με το baking powder
Μέσα σε ένα μπολ χτυπάμε με το μίξερ το βούτυρο με τη ζάχαρη πολύ καλά. Προσθέτουμε τους δύο κρόκους και το ασπράδι, συνεχίζοντας το χτύπημα.Στη συνέχεια ρίχνουμε το κονιάκ και το ξύσμα και τελευταία το αλεύρι, λίγο-λίγο, ζυμώνοντας για λίγο απαλά για να γίνει η ζύμη μας απαλή και εύπλαστη.
(Προσοχή: δεν τη ζυμώνουμε πολλή ώρα με το χέρι, γιατί θα παύσει να είναι αφράτη και θα σκληρύνει).
Μόλις ομογενοποιηθούν τα υλικά, σκεπάζουμε τη ζύμη με πλαστική μεμβράνη και την αφήνουμε στο ψυγείο να ξεκουραστεί για 30 .Με τα 2/3 της ζύμης ανοίγουμε ένα χονδρό φύλλο πάνω σε αλευρωμένη επιφάνεια ή πασπαλισμένη με άχνη και στρώνουμε με αυτό μια βουτυρωμένη ταρτιέρα 24-26 εκατοστών.
(Προτιμώ να ανοίγω το φύλλο πάνω σε ελαφρά αλευρωμένη λαδόκολλα, διότι το μεταφέρω εύκολα για να το αναποδογυρίσω στη φόρμα).
Πιέζουμε με τα δάχτυλά μας τη ζύμη να «καθίσει» καλά μέσα στη φόρμα. Η ζύμη πρέπει να καλύψει και τα τοιχώματα της ταρτιέρας, μέχρι τη μέση.
Απλώνουμε τη μαρμελάδα ομοιόμορφα πάνω στη βάση σε μια στρώση.
Με το υπόλοιπο 1/3 της ζύμης πλάθουμε κορδονάκια ή ανοίγουμε λεπτό φύλλο και το κόβουμε σε λωρίδες και σχηματίζουμε ρόμβους πάνω από τη μαρμελάδα. Με το ένα ασπράδι, ελαφρά χτυπημένο, και ένα πινέλο βρέχουμε τα κορδονάκια ή τις λωρίδες της επιφάνειας.
Ψήνουμε την τάρτα σε μέτριο προθερμασμένο φούρνο στους 180ºC για 35΄-40΄, μέχρις ότου ροδίσει η ζύμη.
Η Πάστα Φλώρα δεν έχει γράψει ιστορία μόνο στη ζαχαροπλαστική αλλά άφησε εποχή και στον Ελληνικό κινηματογράφο.
Σας χαρίζω και μια δροσερή, χαρούμενη, όλο νότες Πάστα Φλώρα για να αρχίσει αισιόδοξα και με χαμόγελο ο νέος μήνας! Να είμαστε όλοι καλά!
Πάστα φλώρα,μου θύμησε μια ελληνική ταινία με την Καρέζη(άσχετο).Αν με βγάλει ο δρόμος απο κεί με το καράβι εννοώ κράτα ένα κομματάκι, πολύ ωραίο θα είναι στα υπ΄όψην,καλό μήνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό και γλυκό μήνα!!αν και για μας δεν τον βλέπω!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα, Ροδάνθη. Και βέβαια θα σε κεράσω όχι μόνο κομμάτι αλλά περισσότερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθόλου άσχετη η ταινία που θυμίθηκες, δες link πιο κάτω με τη Μαίρη Αρώνη, είναι από εκεί και θα το ευχαριστηθείς. Άκου και τη μουσικούλα.
Καλό μήνα, φιλιά.
Ελενάκι και σε ποιον δεν αρέσει αυτό το γλυκό?
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω αν μοσχομύρισε η κουζίνα σου, η μπλογκογειτονιά μας όμως μοσχομύρισε!!
Ασε που με ξεσήκωσες με το περγαμόντο, πιστεύω κι αυτό θα ταιριάζει όμορφα!
Φιλάκια, καλό μήνα να χουμε!
Από τα πρωτα γλυκα που εφτιαξα μονη μου - μαθητρια ακομα - αλλα η αληθεια ειναι πως εχω καιρο να φτιαξω και εσυ μου δωσες τελεια ιδεα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει που λες καλή μου: πως το αφήνουμε να κρυώσει και μετά το κόβουμε. Καλάαααααααα και μεις σε πιστέψαμε τώρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧθες έκανα ένα κονφί αχλαδιών και μήλων με σκέψη να τα "προωθήσω" σε πάστα φλώρα ή σε σκεπαστή τάρτα. Για να δούμε τι θα κάνω τελικά...αν και για σήμερα δεν βλέπω να με "παίρνει" ο χρόνος.
Καλό μήνα και με περισσότερη ίσως δύναμη από τους προηγούμενους, εύχομαι.
Ελένη ανταλλάσσαμε ταυτόχρονες επισκέψεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθώς σε "περίμενα" τσιμπολογούσα τη νοστιμότατη πάστα φλώρα σου, που με ξετρέλανε η γεύση της. Εξαιρετικότατη!
*Διάβασα και για το σουσάμι σου!
Ενημερωθήκαμε πλήρως! :)
Φιλί
Ζ.
Καλησπέρα, Ξανθή, καλό μήνα να έχουμε και γερά νεύρα για να αντέχουμε. Ας χαμογελάμε για να παίρνουμε κουράγιο στα δύσκολα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι, Ελενάκι, που σου άρεσαν τα αρώματά της. Κομματάκι σε περιμένει για δοκιμή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα, υγεία και αισιοδοξία. Φιλιά πολλά.
Ελπινίκη μου, κι εγώ με αυτό το γλυκό πειραματίστηκα μικρή και ακόμα κάτι αλλάζω κάθε φορά. Ευκαιρία να το ξαναφτιάξεις, τώρα που το θυμήθηκες. Καλό μήνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑληθινά, Πηνελόπη, το ομολογώ, είναι και κάποια πράγματα που δε γράφονται!!! Τι να πω, είναι πειρασμός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριμένω και τη δική σου εκδοχή που την προτιμώ ανοιχτή, γιατί η ψημένη μαρμελάδα είναι πιο αρωματική-άποψή μου.
Κουράγιο κι αισιοδοξία, καλό μήνα.
Μου αρέσουν οι αλληλοεπισκέψεις! Δημιουργούν μια ζεστή, φιλική ατμόσφαιρα και εξανθρωπίζεται ο διαδικτυακός χώρος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε η τάρτα, εγώ τη λατρεύω γιατί ανήκει στις πρώτες μου συνταγοδοκιμές!
Φιλιά και καλό μήνα.
Καλο και γλυκο μηνα να εχεις, σαν το ομορφο γλυκακι σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και καλό μήνα Ελένη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχη και μυρωδάτη η πάστα φλώρα σου. Με ένα φλυτζάνι αχνιστό καφέ πόσο πολύ ταιριάζει. Μη συμπληρώσω και τοπίο γιατί δεν βλέπω σήμερα να δουλεύω!
Δεν χρειάστηκε να διαβάσω την συνταγή...με ξετρέλανε ήδη ο πρόλογος οπότε καταγράφεται στα προσεχώς....Φιλιά. Καλό μήνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημιουργία, εύχομαι και σε σένα ο νέος μήνας να είναι υπέροχος και δημιουργικός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα και σ' εσένα Σοφία μου. Μην στενοχωριέσαι, κερνάω και φλώρα και καφεδάκι, πρωινό ή απαογευματινό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλσπέρα, Εύα, να τη φτιάξεις και θα με θυμηθείς. Θα δεις ότι είναι πολύ νόστιμη και εξαφανίζεται αμέσως. Καλό σου μήνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου μήνα,
ΑπάντησηΔιαγραφήωραία η παστα φλώρα. Ευχαρίστως θα πάρω ένα κομμάτι.