Σταφιδόπιτα – Cake with Raisins

Τη σταφίδα και τη διατροφική της αξία μας την έμαθαν όσοι έζησαν την περίοδο της Κατοχής και είχαν την τύχη να βρίσκουν, έστω και λίγη, καθημερινά. Ομολογώ ότι, ως "κατοχικό προϊόν", δεν αξιολόγησα , όσο έπρεπε τη διατροφική της αξία! 

Σήμερα θεωρείται μια από τις πλέον θρεπτικές φυτικές τροφές, με ιδιαίτερα ωφέλιμα για την υγεία συστατικά.

Στο σχολείο διάβασα ένα πολύ ωραίο ηθογραφικό διήγημα του Γρηγορίου Ξενόπουλου, "Το συννεφάκι", που έχει θέμα του την αγροτική ζωή και την αγωνία του δουλευτή της γης για τα προϊόντα του, που κινδυνεύουν από την κακοκαιρία. 

Αυτό το μόχθο και την αγωνία των καλλιεργητών της μαύρης σταφίδας, "της μαυρομάτας", είχε σαν θέμα της και μια ωραία εκδήλωση που παρακολούθησα το φετινό καλοκαίρι Πύργο Τριφυλλίας και εκτίμησα πάρα πολύ το τοπικό προϊόν των νομών Ηλείας και Μεσσηνίας.

Επισκέφτηκα  και τα αλώνια, όπου στέγνωναν οι σταφίδες και έφερα μαζί μου αρκετή ποσότητα. Αξιοποίησα μερικές και έφτιαξα ένα πανεύκολο, νοστιμότατο, πολύ αφράτο και αρωματικό κέικ με μια τοπική συνταγή. 

Δοκιμάστε το κι εσείς!

Τα Υλικά

3 φλιτζάνι αλεύρι που φουσκώνει μόνο του, κοσκινισμένο και λίγο ακόμα για το ταψί

1 κουταλάκι μαγειρική σόδα

1 κουταλάκι baking powder

2 αυγά

½ φλιτζάνι ελαιόλαδο και λίγο για το ταψί

1 φλιτζάνι φρέσκο γάλα πλήρες

1 φλιτζάνι πορτοκαλάδα με ανθρακικό

½ φλιτζάνι καστανή μαλακή ζάχαρη

1 φλιτζάνι μαύρες σταφίδες  

1 κουταλάκι τριμμένη κανέλα

50mL πετιμέζι πηχτό

Οδηγίες

Κοσκινίζουμε το αλεύρι και το αναμειγνύουμε με το baking powder.

Μέσα σ΄ένα μπολ χτυπάμε με το σύρμα τα αυγά με τη ζάχαρη, μέχρι ν΄ασπρίσουν. Κατόπιν προσθέτουμε σε ροή το ελαιόλαδο, συνεχίζοντας το χτύπημα. Τα υλικά μας θα ομογενοποιηθούν και θα γίνουν σαν κρέμα. 

Κατόπιν ρίχνουμε το γάλα, την πορτοκαλάδα, μέσα στην οποία έχουμε διαλύσει τη σόδα και ανακατεύουμε με το σύρμα.

Συνεχίζοντας, ρίχνουμε το αλεύρι και ανακατεύουμε με το σύρμα ή με μία σπάτουλα και κατόπιν τις σταφίδες. Ανακατεύουμε και πάλι ελαφρά.

Αδειάζουμε σε ένα καλά λαδωμένο και αλευρωμένο στρογγυλό ταψί.

Προσθέτουμε το πετιμέζι κυκλικά πάνω από το μείγμα.

Ψήνουμε τη σταφιδόπιτα στους 170° C στον αέρα για περίπου 45 λεπτά, ανάλογα με το φούρνο μας.

Καλή επιτυχία!

Επειδή δεν βρήκα το κείμενο σε ψηφιακή μορφή, σας δίνω την περίληψη του διηγήματος "Το συννεφάκι"

Στο ζακυνθινό κάμπο είχε το κτήμα του ο Πανάγαρης, όπου καλλιεργούσε μαύρη σταφίδα. Η σταφίδα του απέφερε πολλά κέρδη, ιδιαίτερα όταν η σοδειά ήταν καλή. Ο Πανάγαρης φρόντιζε με κάθε τρόπο για την προστασία της σταφίδας του, αλλά αυτό που του προκαλούσε μεγάλο άγχος και αγωνία ήταν η ξαφνική βροχή, που ήταν ικανή να του καταστρέψει όλη την παραγωγή του. Γι’ αυτό και κάθε τόσο έτρεχε στις εκκλησίες για να ανάψει κερί και να παρακαλέσει το Θεό να μη στείλει βροχή μέχρις ότου μαζέψει τη σταφίδα του. Ωστόσο, αν ο Θεός δεν εισάκουε την προσευχή του και έριχνε βροχές, ο Πανάγαρης εξαγριωνόταν, γινόταν ασεβής και έβριζε το Θεό.

Ήταν μια αυγουστιάτικη Κυριακή όταν συνέβη η μεγάλη συμφορά. Η σταφίδα ήταν απλωμένη στ’ αλώνια και την επόμενη μέρα ο Πανάγαρης σκόπευε να τη μαζέψει. Ο καιρός φαινόταν πολύ καλός και ο Πανάγαρης ήταν ευχαριστημένος και ικανοποιημένος. Ωστόσο, δεν παρέλειψε να κάνει τη συνηθισμένη του επιθεώρηση στον ορίζοντα για να βεβαιωθεί για τον καιρό. Τότε, ένα μαύρο συννεφάκι έπεσε στην αντίληψή του, το οποίο όμως δεν τον ανησύχησε ιδιαίτερα καθώς ήταν πολύ μικρό.

Πήγε, λοιπόν, ο Πανάγαρης με την οικογένειά του στην εκκλησία, αλλά καθώς επέστρεφε στο σπίτι του μια δυσάρεστη έκπληξη τον περίμενε. Το μαύρο συννεφάκι πήγε και στάθηκε ακριβώς πάνω από το κτήμα του και άρχισε να βρέχει δυνατά και ασταμάτητα. Παρ΄ όλες τις προσπάθειες του Πανάγαρη, της οικογένειάς του και κάποιων γειτόνων που έτρεξαν να βοηθήσουν, η σταφίδα καταστράφηκε ολοσχερώς μέσα σε λίγα λεπτά και έγινε λάσπη!