Ένα αγαπημένο Κυριακάτικο φαγητό των παιδικών μου χρόνων! Πολύ συνηθιζόταν αυτή
την εποχή στην περιοχή μου, ίσως διότι οι νοικοκυρές ήθελαν να δοκιμάσουν την
ποιότητα, ειδικά το άρωμα, του λιαστού ή βραστού πελτέ ντομάτας που είχαν
φτιάξει για το χειμώνα.
Για μας τα παιδιά ήταν μεγάλη απόλαυση οι μελωμένες πατάτες που συνόδευαν
το κοτόπουλο. Πρώτα τηγανίζονταν ελαφρά και μετά έβραζαν μέσα στη νόστιμη
σάλτσα του πουλερικού! Μια γεύση αξέχαστη που μάλλον σ’ αυτό συνέβαλε και το πραγματικά
χωριάτικό, μάλιστα με πιστοποιητικό, κοτόπουλο !
Αξίζει να το δοκιμάσετε, ακόμα και με τα κοτόπουλα της αγοράς!
Τα Υλικά
(Για 4 μερίδες)
4 μπούτια κοτόπουλου, με κόκκαλο ή φιλέτο
1 μέτριο ξηρό κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
3 σκελίδες σκόρδο, ψιλοκομμένες
1 φύλλο δάφνης
4 σπόροι κάρδαμου
5-6 σπόροι μπαχάρι ή ½ κουταλάκι κύμινο
2 ξυλάκια κανέλας
2 κουταλιές πελτέ ντομάτας
½ κουταλάκι πάπρικα
Αλάτι και πιπέρι
½ φλιτζάνι ελαιόλαδο
5-6 μέτριες πατάτες
Οδηγίες
Ρίχνουμε το μισό ελαιόλαδο σε πλατιά κατσαρόλα, το ζεσταίνουμε και
σοτάρουμε το κοτόπουλο απ’ όλες τις πλευρές, θωρακίζοντάς το, ώστε να
παραμείνει μαλακό.
Όταν σοταριστεί το κοτόπουλο, το βγάζουμε μέσα σ’ ένα πιάτο.
Στην ίδια κατσαρόλα σοτάρουμε το κρεμμύδι, το σκόρδο και προσθέτουμε τη
δάφνη και την κανέλα και το κύμινο ή το μπαχάρι και το σοταρισμένο κοτόπουλο.
Κατόπιν προσθέτουμε τον πελτέ, αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι και τόσο ζεστό νερό, ώστε να σκεπάζονται τα κομμάτια.
Σκεπάζουμε την κατσαρόλα και αφήνουμε το φαγητό να βράσει πάνω σε μέτρια προς
χαμηλή φωτιά ( περίπου 30-40 λεπτά). Κατά διαστήματα ανακινούμε ζωηρά την
κατσαρόλα αλλά δεν ανακατεύουμε.
Τις βγάζουμε σ’ ένα πιάτο και τις αφήνουμε λίγο να περιμένουν.
Πέντε λεπτά πριν κατεβάσουμε το φαγητό από τη φωτιά, προσθέτουμε και τα
κομμάτια του κοτόπουλου.
Σερβίρουμε το φαγητό ζεστό και, αν θέλουμε, πασπαλίζουμε με λίγο τριμμένο
κεφαλοτύρι ή παρμεζάνα.
Καλή σας όρεξη!
Λίγα λόγια ακόμα
- Βασικό υλικό του κλασικού καπαμά είναι το μοσχαρίσιο ή το αρνίσιο κρέας. Μπορεί όμως αυτό να αντικατασταθεί από το χοιρινό, το κουνέλι ή το λαγό, κοτόπουλο, χταπόδι ή χορταρικά.
- Λένε ότι ο όρος “καπαμάς” που προέρχεται από την τουρκική γλώσσα αναφέρεται στο μαγείρεμα του φαγητού καπακωμένου, δηλαδή σκεπασμένου με το καπάκι της κατσαρόλας!
Ελένη αυτό το φαγητό έχω να το φάω πολλά πολλά χρόνια μιας και στην οικογένεια δεν αρέσουν οι πατάτες μέσα στη σάλτσα μαγειρεμένες, τι μου θύμισες τώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα, Ξανθή μου!
ΔιαγραφήΌταν έγραφα την ανάρτηση, σε σκεφτόμουν, διότι ήμουν σίγουρη ότι το γνώριζες και το είχες νοσταλγήσει!
Σου την αφιερώνω!
Καλώς σε βρήκα !!! Ωραία συνταγή !!!! Έχω βρει πολλές ενδιαφέρουσες συνταγές στο blog σου !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα είναι χαρά μου να τα λέμε !!!
Νίκη
Καλώς ήλθες στο blog μου!
ΔιαγραφήΧαίρομαι πολύ που το βρίσκεις ενδιαφέρον και σ΄ευχαριστώ πολύ!
Κι εγώ επίσης θα χαρώ να τα λέμε!
Καλή υπόλοιπη ημέρα!
Γειά σου ελένη!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω πως να τα ταξινομίσω στο μυαλό μου...
Αν είχα ένα πιάτο μπροστά μου ειληκρινά θα δυσκολευόμουν να αποφασίσω τι μου αρέσει πιο πολύ, το κοτόπουλο ή οι πατάτες.
Εχεις μαγειρέψει ένα πιάτο σούπερ νόστιμο. Η διπλομαγειρεμένη πατάτα σίγουρα είναι πολλά λεφτά!!
Σε φιλώ πολύ!
Καλό σου βράδυ!
Κι εγώ θυμάμαι, Χρυσαυγή μου, όταν ήμουν μικρή ότι προτιμούσα τις πατάτες. Τις εύρισκα πολύ νόστιμες και περισσότερο μαλακές από το χωριάτικο κοτόπουλο!
ΔιαγραφήΕίναι ένα νοστιμότατο πιάτο, μαγειρευμένο με με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που συνηθίζουμε τώρα. Αυτό το κάνει εξαιρετικό!
Να έχεις μια όμορφη μέρα!
Φιλάκια
Ελενάκι μου αυτό το φαγητό το φτιάχνω χρόνια, είτε με μοσχαράκι είτε με κοτόπουλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς το λέμε πατατάτο, δεν ξέρω αν υπάρχει αυτή η ονομασία, έτσι μας το καθιέρωσε ο γιος μου ο οποίος το λατρεύει, αλλά έχω ακούσει και άλλους που το φτιάχνουν και το λένε πατατάτο.
Οπως και να το πεις πάντως, είναι ένα φαγάκι σκέτο γλύκισμα!
Φιλάκια, καλό βράδυ!
Καλή σου μέρα, Έλενα!
ΔιαγραφήΏστε μπορούμε να το ονομάσουμε και πατατάτο! Πολύ περιγραφικός τίτλος και αποδίδει πλήρως την εικόνα του φαγητού! Μπράβο στο αγόρι σου! Εμείς πάντως δεν το λέγαμε ούτε το λέμε έτσι- η συνταγή είναι παλιά τοπική.
Πάντως, όπως και να το ονομάσουμε, είναι σίγουρα εξαιρετικά νόστιμο!
Φιλάκια
Το αγαπημένο μου κοκκινιστό κοτόπουλο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο σπίτι μας το συνοδεύαμε συνήθως με πουρέ.
Τι να πούμε πραγματικά για αυτό το πιάτο... από τα πλέον αγαπημένα όλων μας, το έχουν τιμήσει γενεές και γενεές!
Φιλιά!
Χαίρομαι που γνωρίζεις το φαγητό αυτό, Ερμιόνη μου!
ΔιαγραφήΠαραδοσιακά συνοδεύεται από πατάτες, βρασμένες στη σάλτσα. Κάποιες φορές αντικαθιστούσαμε τις πατάτες με χυλοπίτες αλλά κι αυτές βρασμένες μέσα στη σάλτσα1 Και οι δύο εκδοχές είναι νοστιμότατες!
Καλή σου μέρα και φιλάκια πολλά!
Από τα πλούσια σε υλικά φαγητά, ακριβώς όπως μου αρέσουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήλθες, Αθηνά!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που προτιμάς την Ελληνική παραδοσιακή κουζίνα!
Να είσαι καλά!
Μπαίνουν στα προσεχώς γιατί δεν το έχω φτιάξει ποτέ. Σε μας μαγείρευαν έτσι το κοτόπουλο με μακαρόνια ή ρύζι. Πρέπει να είναι πεντανόστιμο Ελένη μου. Ευχαριστούμε για τη συνταγή!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα!
Να το προγραμματίσεις να το δοκιμάσεις, Κική μου, αξίζει. Είναι νοστιμότατο!
ΔιαγραφήΕμείς συνήθως με μακαρόνια μαγειρεύουμε τον κόκορα, με ρύζι σχεδόν ποτέ.
Με ρύζι συνήθως συνοδεύουμε το μοσχάρι. Βλέπεις υπάρχουν άλλες τοπικές και οικογενειακές συνήθειες!
καλό Σαββατοκύριακο!
Νόστιμο φαγητό με σπιτίσια φροντίδα και υλικά "του χεριού μας".
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη με τα αρώματα που το νοστίμεψες απογειώθηκε!
Καλημέρα!
Z.
Σ΄ευχαριστώ πολύ, Ζαμπία μου, πάντα με επαινείς!
ΔιαγραφήΑυτό το πιάτο δεν έχει περίπλοκη διαδικασία αλλά μόνο μία διαφορετική τεχνική.
Τα μπαχαρικά είναι απαραίτητα και δίνουν πραγματικό άρωμα!
Η σάλτσα γίνεται υπέροχη!
Καλό Σαββατοκύριακο!
Φιλάκια