Φάβα Φενεού με Κουρκουμά και Κρίταμα Τουρσί – Yellow Split Pea with Turmeric and Sea Fennel Pickle

Η φάβα Φενεού καλλιεργείται στην Ελλάδα από τον 19ο αιώνα και συμπεριλαμβάνεται στη λίστα με τα 269 προστατευόμενα ελληνικά προϊόντα!

Η φάβα ανήκει στα όσπρια και παρασκευάζεται είτε από αποξηραμένους, αποφλοιωμένους και σπασμένους σπόρους αρακά ( Pisum sativum) είτε από ποικιλίες του οσπρίου λαθούρι.

Έχει υψηλή διατροφική αξία, διότι είναι εξαιρετικά πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, αναγκαία για την καλή λειτουργία του οργανισμού μας. Είναι πλούσια πηγή φυλλικού οξέως, βιταμινών του συμπλέγματος Β, μετάλλων και  ιχνοστοιχείων (σιδήρου, χαλκού, φωσφόρου, καλίου και μαγνησίου).

Ταυτόχρονα έχει ελάχιστες θερμίδες.

Τα Υλικά

500γραμ. φάβα

1 μέτριο καθαρισμένο ξηρό κρεμμύδι, ολόκληρο αλλά χαραγμένο σταυρωτά

2 φύλλα δάφνης, αποξηραμένα

1 κ. γ. κουρκουμάς (σκόνη)

½ λεμόνι, ο χυμός

Για το Σερβίρισμα

Ελαιόλαδο

Αλάτι και φρεσκοτριμμένο άσπρο πιπέρι

1 τομάτα κομμένη σε καρεδάκια

1 ξηρό κρεμμύδι, καθαρισμένο και κομμένο σε καρεδάκια

Κρίταμα και καρότα τουρσί 

Οδηγίες

Βάζουμε τη φάβα μέσα σ΄ένα τρυπητό και την ξεπλένουμε με νερό βρύσης.

Ρίχνουμε τη φάβα σε μία κατσαρόλα, προσθέτουμε το κρεμμύδι, τη δάφνη και τόσο νερό, όσο να σκεπάζεται.

Τη βράζουμε πάνω σε μέτρια φωτιά και αφαιρούμε τον αφρό με ένα κουτάλι που σχηματίζεται στην επιφάνεια.

Χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία και βράζουμε τη φάβα, μέχρι να χυλώσει. Ανακατεύουμε πολλές φορές, γιατί κολλάει στη βάση της κατσαρόλας.

Όταν είναι έτοιμη, αφαιρούμε τη δάφνη και την πολτοποιούμε με το ραβδομπλέντερ.

Προσθέτουμε αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι, τον κουρκουμά, το χυμό λεμονιού, λίγο ελαιόλαδο και ανακατεύουμε. Αφήνουμε να πάρει μία βράση και είναι έτοιμη.

Σερβίρουμε τη φάβα με ελαιόλαδο (είναι αρκετά ελαιόφιλος), κρίταμα και καρότα τουρσί.

Τη συνοδεύουμε με πράσινες, χαρακτές ελιές με λεμόνι (Αταλάντης) και

καρεδάκια κρεμμυδιού και τομάτας με ρίγανη.

Καλή όρεξη!

Λίγα λόγια ακόμα

• Στην αρχαιότητα η φάβα ονομάζονταν “έτνος” και την παρασκεύαζαν  από διάφορα όσπρια και όχι μόνο από τον αρακά.Ο Αισχύλος χρησιμοποίησε σε μία από τις τραγωδίες του τη λέξη “φάβα”, εννοώντας όχι τη σημερινή αλλά ένα είδος διαδεδομένου κατώτερου τροφίμου.Την ίδια άποψη έχει και ο Αριστοφάνης σε αρκετές κωμωδίες του.
• Λέγεται ότι η έκφραση “κάποιο λάκκο έχει η φάβα” προέρχεται κατά το γεγονός ότι οι νοικοκυρές στη Σαντορίνη, όταν τη σέρβιραν, έκαναν με το δάκτυλο στο κέντρο του πιάτου μια τρύπα για να προστατεύσουν το ελαιόλαδο που έριχναν. Όμως αυτό εξαφανιζόταν πολύ σύντομα, διότι η φάβα αγαπά πάρα πολύ το ελαιόλαδο!