Το πλιγούρι μικρή το γνώριζα σαν ένα από τα βασικά συστατικά του γλυκού
τραχανά της περιοχής μου, αυτό που στα καταστήματα με παραδοσιακά προϊόντα τον
ονομάζουν γλυκό τραχανά Αρβανίτικο. Το άλλο συστατικό, βέβαια, είναι το φρέσκο,
πρόβιο γάλα που τον κάνει μοναδικό!
Τον λάτρευα αυτόν τον τραχανά και μου άρεσε να τον τρώω νωπό, πριν ακόμα
τον κόψουν σε μικρά κομμάτια και τον απλώσουν πάνω σε τραπέζια για να ξεραθεί!
Όταν είχε ξεραθεί τον χρησιμοποιούσαμε το χειμώνα στις σούπες, πίτες
και, αν περίσσευε, το καλοκαίρι στα γεμιστά! Ακόμα και τώρα μου αρέσουν πολύ τα
γεμιστά με αυτή τη γέμιση! (Δείτε εδώ συνταγή).
Με αυτό το υλικό, το πλιγούρι αλλά και φρέσκα μανιτάρια ας φτιάξουμε ένα πανεύκολο,
νοστιμότατο και θρεπτικότατο πιάτο, ιδανικό για χορτοφάγους και όχι μόνο.
Ο κουρκουμάς θα του χαρίσει όχι μόνο χρώμα αλλά και τις πολύτιμες, αντιοξειδωτικές
του ιδιότητες και το λάδι τρούφας άρωμα και γεύση ξεχωριστή. Δοκιμάστε το!
Τα Υλικά
250γραμ. μανιτάρια πλευρώτους
100γραμ. μανιτάρια porto bello
4-5 κ. σ. ελαιόλαδο
1 μέτριο ξηρό κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
200γραμ. πλιγούρι χονδρό
500ml ζωμός λαχανικών
1 κ. γλ. κουρκουμάς σκόνη
Αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Ελάχιστο λάδι τρούφας
Για το Σερβίρισμα
Φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Φλοίδες γραβιέρας ή κεφαλοτυριού
Ελαιόλαδο
Οδηγίες
Σκουπίζουμε καλά τα μανιτάρια με μία καθαρή πετσέτα, αφαιρούμε τα κοτσάνια και
τα κόβουμε σε χονδρές φέτες. (Τα κοτσάνια δεν τα πετάμε αλλά τα χρησιμοποιούμε
στο ζωμό των λαχανικών ή τις σούπες).
Ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο σε μια ρηχή κατσαρόλα ή ένα βαθύ τηγάνι και σοτάρουμε το κρεμμύδι, μέχρι να γυαλίσει.
Εν συνεχεία προσθέτουμε τα μανιτάρια και τα αφήνουμε σε δυνατή φωτιά για πέντε λεπτά, ανακατεύοντας, μέχρι να εξατμιστούν τα περισσότερα υγρά τους. Κατόπιν ρίχνουμε και τον κουρκουμά.
Προσθέτουμε και το πλιγούρι και ανακατεύουμε.
Προσθέτουμε αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι και ελάχιστο λάδι τρούφας.
Σερβίρουμε αμέσως με φλοίδες γραβιέρας ή κεφαλοτυριού.
Καλή όρεξη!
Η Τρούφα, η αξία της και τα θρεπτικά συστατικά της
Η τρούφα, είναι ένα σπάνιο είδος υπόγειου μανιταριού που συμβιώνει και
αναπτύσσεται στις ρίζες κάποιων ειδών δένδρων (βελανιδιά, λεύκα, φουντουκιά,
ιτιά, οξιά κ.ά.) ή θάμνων.
Από τα 33 είδη τρούφας, μόνο πέντε είναι εμπορικά: η tuber aestivum
(καλοκαιρινή μαύρη), η tuber brumale, η tuber magnatum (λευκή), η tuber
melanosporum (χειμωνιάτικη μαύρη) και η tuber borchii.
Στην ευρωπαϊκή και αμερικανική αγορά η τιμή της κυμαίνεται από 400 έως
7.000 ευρώ το κιλό, ανάλογα με το είδος, το μέγεθος και την εποχή κατά την
οποία συλλέγεται.
Η τιμή της λευκής τρούφας -η μόνη που δεν καλλιεργείται- ξεκινάει συνήθως από 1.000 ευρώ το κιλό και
μπορεί να κοστίσει μια ολόκληρη περιουσία. Πρόσφατα στο Χονγκ Κονγκ, 1,5 κιλό
tuber magnatum πουλήθηκε σε δημοπρασία προς 330.000 δολάρια.
Η τρούφα περιέχει μεγάλη ποσότητα και άριστη ποιότητα πρωτεΐνης και
αμινοξέων, αρκετές φυτικές ίνες, μεταλλικά άλατα και ιχνοστοιχεία σε υψηλές
συγκεντρώσεις όπως κάλιο, φώσφορο, σίδηρο, ασβέστιο, χαλκό, ψευδάργυρο,
μαγνήσιο, νάτριο, αλλά και βιταμίνες (Β1, Β2, Β3, Β12, D).
Πρωτεΐνη: 19-27%
Λιπίδια: 3-7%
Υδατάνθρακες: 4-6%
Νερό: 75-80%
Φυτικές ίνες: 8-15%
Θεραπευτικές ιδιότητες
H γαστρονομική και η θρεπτική του αξία κάνουν αυτόν τον μύκητα ένα από τα
πλέον περιζήτητα εδέσματα παγκοσμίως. Τού αποδίδονται, θεραπευτικές δράσεις
κατά των μυικών και αρθριτικών πόνων (λόγω του καλίου) και των υψηλών επιπέδων
χοληστερόλης (λόγω του παντοθενικού οξέος).
(Οι πληροφορίες από εδώ).
Πολύ ωραία πρόταση, σήμερα θα το κάνω προκειμένου να συνοδεύσουμε το χοιρινό που είναι προγραμματισμένο.
ΑπάντησηΔιαγραφή