Μια πολύ νόστιμη και ιδιαίτερη πίτα, ιδανική για κύριο γεύμα αλλά και για
μεζεδάκι. Συνηθίζεται σε πολλά μέρη της Ελλάδος.
600γραμ. ξηρά κρεμμύδια, κομμένα σε λεπτά φετάκια
250γραμ. φέτα σκληρή, θριμματισμένη
300γραμ. ανθότυρο
2 αυγά
100γραμ. γιαούρτι στραγγιστό
3 κουταλιές σιμιγδάλι ψιλό
3 κουταλιές ψιλοκομμένος φρέσκος μάραθος
1 κουταλιά ψιλοκομμένος φρέσκος δυόσμος
50mL ελαιόλαδο
Αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι
1κρόκος αυγού
50γραμ.γιαούρτι στραγγιστό
3 κουταλιές ελαιόλαδο
1 κουταλιά μαυροκούκι
Ρίχνουμε το ελαιόλαδο σε ένα βαθύ τηγάνι, το ζεσταίνουμε και τσιγαρίζουμε τα κρεμμύδια, μέχρι να μαραθούν.
Εκτός φωτιάς, προσθέτουμε τον μάραθο, το δυόσμο, αλάτι και πιπέρι και ανακατεύουμε.
Μέσα σ΄ένα μπολ ρίχνουμε τ΄αυγά και τα χτυπάμε ελαφρά. Προσθέτουμε τα τυριά, το γιαούρτι και το σιμιγδάλι και ανακατεύουμε καλά
Αναμειγνύουμε τα σοταρισμένα κρεμμύδια με το μείγμα των τυριών.
Λαδώνουμε ένα ταψί διαμέτρου 35 εκατ. και και στρώνουμε τα δύο φύλλα, λαδωμένα. Ρίχνουμε μέσα την έτοιμη γέμιση και την απλώνουμε με ένα κουτάλι. Γυρίζουμε προς τα μέσα τα κομμάτια των φύλλων που προεξέχουν.
Σκεπάζουμε τη ζύμη με τα δύο άλλα φύλλα, τα οποία λαδώνουμε με το υπόλοιπο ελαιόλαδο.
Χαράσσουμε την κρεμμυδόπιτά μας σε τρίγωνα κομμάτια.
Σ΄ένα μικρό μπολ ανακατεύουμε τα υλικά της επικάλυψης, εκτός από το μαυροκούκι και το απλώνουμε πάνω στην πίτα.
Πασπαλίζουμε με το μαυροκούκι.
Ψήνουμε την πίτα σε καλά
προθερμασμένο φούρνο στους 180⁰ C για περίπου μία ώρα, μέχρι να ροδίσει καλά.
Όταν ψηθεί, την βγάζουμε από το φούρνο, την αφήνουμε λίγο να κρυώσει και μετά την κόβουμε.
Τη σερβίρουμε με σαλάτα εποχής.
Καλή επιτυχία!
Από καιρό ήθελα να την φτιάξω αλλά περίμενα να βγουν στην αγορά τα πρώτα
φρέσκα κρεμμύδια που είναι πολύ ζουμερά και γλυκά. Είναι εξαιρετική γέμιση γι΄αυτή την πίτα και την κάνουν νοστιμότατη.
Δοκιμάστε τη κι εσείς και απολαύστε τη με ένα ποτήρι παγωμένη μπίρα!
Τα Υλικά
4 φύλλα χωριάτικα, σπιτικά ή του εμπορίου
70mL ελαιόλαδο
Για τη Γέμιση
250γραμ. φέτα σκληρή, θριμματισμένη
300γραμ. ανθότυρο
2 αυγά
100γραμ. γιαούρτι στραγγιστό
3 κουταλιές σιμιγδάλι ψιλό
3 κουταλιές ψιλοκομμένος φρέσκος μάραθος
1 κουταλιά ψιλοκομμένος φρέσκος δυόσμος
50mL ελαιόλαδο
Αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Επικάλυψη
50γραμ.γιαούρτι στραγγιστό
3 κουταλιές ελαιόλαδο
1 κουταλιά μαυροκούκι
Οδηγίες
Καθαρίζουμε και κόβουμε τα κρεμμύδια σε λετά φετάκια.
Ρίχνουμε το ελαιόλαδο σε ένα βαθύ τηγάνι, το ζεσταίνουμε και τσιγαρίζουμε τα κρεμμύδια, μέχρι να μαραθούν.
Εκτός φωτιάς, προσθέτουμε τον μάραθο, το δυόσμο, αλάτι και πιπέρι και ανακατεύουμε.
Μέσα σ΄ένα μπολ ρίχνουμε τ΄αυγά και τα χτυπάμε ελαφρά. Προσθέτουμε τα τυριά, το γιαούρτι και το σιμιγδάλι και ανακατεύουμε καλά
Αναμειγνύουμε τα σοταρισμένα κρεμμύδια με το μείγμα των τυριών.
Λαδώνουμε ένα ταψί διαμέτρου 35 εκατ. και και στρώνουμε τα δύο φύλλα, λαδωμένα. Ρίχνουμε μέσα την έτοιμη γέμιση και την απλώνουμε με ένα κουτάλι. Γυρίζουμε προς τα μέσα τα κομμάτια των φύλλων που προεξέχουν.
Σκεπάζουμε τη ζύμη με τα δύο άλλα φύλλα, τα οποία λαδώνουμε με το υπόλοιπο ελαιόλαδο.
Χαράσσουμε την κρεμμυδόπιτά μας σε τρίγωνα κομμάτια.
Σ΄ένα μικρό μπολ ανακατεύουμε τα υλικά της επικάλυψης, εκτός από το μαυροκούκι και το απλώνουμε πάνω στην πίτα.
Πασπαλίζουμε με το μαυροκούκι.
Ψήνουμε την πίτα σε καλά
προθερμασμένο φούρνο στους 180⁰ C για περίπου μία ώρα, μέχρι να ροδίσει καλά.
Όταν ψηθεί, την βγάζουμε από το φούρνο, την αφήνουμε λίγο να κρυώσει και μετά την κόβουμε.
Τη σερβίρουμε με σαλάτα εποχής.
Καλή επιτυχία!
Μία από τις πιο πλουσιοπάροχες σε γεύση πίτες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο πατρικό μου βρισκόταν συχνά πάνω στο τραπέζι μας,με μικρές παραλλαγές στα υλικά,όπως εξάλλου συνηθίζεται σε κάθε σπιτικό.Η γιαγιά μου την έφτιαχνε και νηστίσιμη με ψιλοκομμένη κόκκινη πιπεριά και τότε πίστευα ότι η νηστεία θα έπρεπε να είναι πιο συχνά για να γεύομαι τη νοστιμιά της!
Ελένη μου η βόρεια Ελλάδα αγαπά και τιμά τις πίτες,αυτό το υπέροχο έδεσμα,το οποίο γεμίζει το τραπέζι και χορταίνει το σπιτικό!
Την έφτιαξες υπέροχη και λαχταριστή με μοναδική μαεστρία και το χαρακτηριστικό για σένα μεράκι σου.Το μαυροκούκι καθοριστική πινελιά γέυσης και διακόσμησης κλέβει στιγμιαία ,ή μάλλον βρίσκεται επικουρικά ,για την μεγαλείωδη ανάδειξη αυτής της πραγματικά εξαίσιας πίτας!
Καλή εβδομάδα γλυκιά Ελένη!Πολλά πολλα φιλιά!
Καλησπέρα, Φωτεινή μου!
ΔιαγραφήΣ΄ευχαριστώ πολύ που μοιράστηκες μαζί μου αυτή την όμορφη "γευστική" ανάμνηση! Πολύ μου άρεσε και εκείνη η νηστίσιμη εκδοχή της γιαγιά σου! Θα τη δοκιμάσω.
Πάντα με τον καλό σου λόγο είσαι, καλή μου φίλη! Να είσαι καλά.
Την αγάπη μου και πολλά φιλιά!
Υπέροχη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τη γλυκιά γεύση των κρεμμυδιών, τα ωραία τυριά και αρωματικά είναι ένα πιάτο που τρώγεται πολύ ευχάριστα κάθε ώρα της ημέρας!
Φιλιά!
Καλησπέρα, Ερμιόνη μου!
ΔιαγραφήΌπως την σχολιάζεις, έτσι είναι αυτή η πίτα, νόστιμο και χορταστικό κύριο πιάτο αλλά και μεζεδάκι!
Σου προτείνω να τη δοκιμάσεις, όποτε βρεις χρόνο, τώρα που υπάρχουν φρέσκα κρεμμύδια.
Φιλάκια
Φανταστική πιτούλα! Και σε εμφάνιση και φαντάζομαι κ σε γεύση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρες!
Καλησπέρα, Λένια!
ΔιαγραφήΛατρεύω τις πίτες και συνεχώς πειραματίζομαι!
Ολες τις πίτες τις αγαπώ, αλλά οι κρεμμυδόπιτες είναι από τις πιο αγαπημένες μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις δικές μου προσθέτω και λίγο μπέικον και καμιά φορά λίγο ροκφόρ.
Ελενάκι μου κέρνα μεγάλο κομμάτι από την υπέροχη δικιά σου!
Φιλιά!
Κι εγώ την αγάπησα, Έλενά μου!
ΔιαγραφήΕυχαριστώ για την πρότασή σου αλλά την ήθελα περισσότερο παραδοσιακή. Εξάλλου δεν πολυχρησιμοποιώ μπέικον.
Και βέβαια κερνάω, όχι ένα αλλά πολλά κομμάτια!
Φιλάκια πολλά.
Λουκούμι η πίτα σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα πρέπει να είναι πολύ γλυκιά με τα κρεμμύδια και μαζί με την αλμυρή φέτα θα κάνει τέλειο συνδυασμό!!!
Έβαλες και τ αρωματικά και το χωριάτικο φύλλο....αχ....πάω για μπύρες...έρχομαι!!!
Πέπη μου, αν σου αρέσουν οι πίτες, προτείνω δοκιμή.
ΔιαγραφήΜην ανησυχείς και ν΄αργήσεις να φτάσεις, φτιάχνω κι άλλη μία!
Φιλάκια!
Μόνο που την βλέπεις φτάνει !!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλεια, το μάραθο την απογειώνει !!!!!!!
Φιλάκια Ελένη μου
Μου αρέσει πολύ ο μάραθος κι ας είναι πιο έντονος από τον άνηθο και τον χρησιμοποιώ πολύ.
ΔιαγραφήΣ΄αυτή την πίτα ταίριασε υπέροχα.
Καλό σου βράδυ, Σοφία μου!
Φιλάκια
Πίτα λιχουδιά... λουκούμι την έκανες Ελένη μου!!! Και πώς λατρεύω τις πίτες!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια στα χέρια σου!
Κι εγώ τις λατρεύω, Κική μου!
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά, σ΄ευχαριστώ!
Φιλάκια