Ας κάνουμε πάλι ένα ταξίδι αρωμάτων, χρωμάτων και γεύσεων στις μακρινές χώρες της Ασίας, απ' όπoυ μας έρχονται πραγματικοί θησαυροί! Μας προσκαλεί το κάρυ κι αρωμάτισε για χάρη μας το δρόμο. Ξεκινάμε;
Όταν λέμε κάρυ, εννοούμε ένα τυποποιημένο μπαχαρικό της αγοράς σε μορφή σκόνης που δίνει στα φαγητά μας μια γεύση Ανατολής.
Όμως κάνουμε λάθος! Το κάρυ δεν είναι ένα ούτε δύο αλλά δέκα έως σαράντα μπαχαρικά, τριμμένα στο γουδί και μερικά ακόμα μυρωδικά σε διάφορες αναλογίες,όπως κρόκος, μαυροπίπερο, κόλιαντρο, κανέλλα, γαρίφαλο, πιπεριά, κάρδαμο, κουρκουμάς, πιπερίτσα τσίλι, τζίντζερ, κάρδαμο και άλλα πολλά!
Από αυτά τα διάφορα τριμμένα μπαχαρικά προέρχεται η κίτρινη, μυρωδάτη σκόνη του εμπορίου που γνωρίζουμε και κυκλοφορεί σε δύο μορφές, απαλή και δυνατή.
Όμως οι Ινδοί ή οι Πακιστανοί δεν ονομάζουν κάρυ αυτό το μείγμα των μπαχαρικών αλλά μασάλ (masala). Έχει διαφορετικό χρώμα, διότι χρησιμοποιούν άλλη ποικιλία μπαχαρικών και είναι για μας καυτερό.
Τα είδη του μείγματος κάρυ είναι πολλά και ποικίλλουν, αναλόγως της χώρας προέλευσής τους: Ινδία, Σρι Λάνκα, Ταϊλάνδη, Μαλαισία, Ινδονησία.
Στην Ινδία και την Ινδονησία το κάρυ ετοιμάζεται στο σπίτι, ειδικά για κάθε φαγητό και είναι πάντα διαφορετικό και ως προς τα υλικά και ως προς τις αναλογίες και επιπλέον διαφέρει από περιοχή σε περιοχή! Άκουσον, άκουσον!
Στα σπίτια, πριν χρησιμοποιήσουν τα μπαχαρικά, τα ζεσταίνουν πρώτα με λάδι ή βούτυρο και δημιουργούν μια πάστα, για να αναδείξουν περισσότερο το άρωμα και τη γεύση τους, και μετά τα προσθέτουν στο φαγητό.
Με το μείγμα κάρυ αρωματίζουν διάφορα φαγητά με κρέας, κοτόπουλο, ψάρι, λαχανικά, ρύζι και αυγά, ιδιαίτερα στην ινδική, ινδονησιακή και κινέζικη κουζίνα.
Στη γλώσσα των Ταμίλ η λέξη "κάρυ" σημαίνει μαγειρευτό φαγητό ή σάλτσα και χρησιμοποιείται συνήθως για να περιγράψουν πιάτα μαγειρευμένα σε καυτερή σάλτσα.
Από κάποιου είδους, λοιπόν, παρερμηνεία οι Άγγλοι, την εποχή της αποικιοκρατίας, ονόμασαν κάρυ το μείγμα των μπαχαρικών που χρησιμοποιούσαν οι Ινδοί για να νοστιμίσουν τα φαγητά τους και το οποίο τους έδινε την πολύ χαρακτηριστική γεύση που τόσο τους άρεσε. Με αυτό, λοιπόν, το όνομα το μείγμα μπαχαρικών έγινε παγκόσμια γνωστό.
Το κάρυ στην Ασία χρησιμοποιείται από πολύ παλιά.
Σε ένα βιβλίο μαγειρικής του 5ου π.Χ. αι. περιλαμβάνεται μια συνταγή με κάρυ. Εκεί ο Ινδός συγγραφέας αναφέρει ότι κατά τη διάρκεια των εορτών προς τιμήν της θεάς Σίβα κάθε οικογένεια είχε την υποχρέωση να αφήσει στο βωμό ένα πιάτο με κάρυ, ώστε οι ιερείς να το μοιραστούν με τη θεά.
Πηγές αναφέρουν ότι η αρχαιότερη συνταγή για πικάντικη σάλτσα με κάρυ βρέθηκε γραμμένη σε επιτύμβιες στήλες στη Μεσοποταμία από τα χέρια Σουμέριων γύρω στο 1700 π.Χ. μάλλον, ως προσφορά στο θεό Marduk.
Το μείγμα κάρυ που εμείς γνωρίζουμε δεν έχει καμία σχέση με το φυτό κάρυ που χρησιμοποιείται στην Ινδία και την Σρι Λάνκα.
Σε όλες τις χώρες της Ινδικής χερσονήσου φύεται ένα μικρό δένδρο/θάμνος που ονομάζεται κάρυ αλλά το βοτανικό του όνομα είναι Murraya Koenigii. Υπάρχει σε όλους τους κήπους των εκεί σπιτιών, όπως εμείς έχουμε το δυόσμο.
(Φρέσκα φύλλα κάρυ)
Κατά το παραδοσιακό θεραπευτικό σύστημα της Αγιουρβέδα τα φύλλα κάρυ, είναι πλούσια σε σίδηρο, έχουν αντιοξειδωτικές, μικροβιοκτόνες και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και το εκχύλισμά τους επιδρά θετικά στην καλή υγεία και αντοχή των μαλλιών.
Επίσης τα φύλλα κάρυ χρησιμοποιούνται στην Ινδία για τον καθαρισμό των δοντιών, την ενδυνάμωση των ούλων, την αποφυγή της ναυτίας, τη θεραπεία στομαχικών διαταραχών, τη θεραπεία δερματικών ερεθισμών και τσιμπημάτων ή δαγκωμάτων.
Σύγχρονες επιστημονικές μελέτες αναφέρονται στις θεραπευτικές δράσεις που μπορεί να έχει αυτό το φυτό στον άνθρωπο, όσον αφορά στην χοληστερίνη αλλά και στις θεραπείες κατά του διαβήτη.
Κάρυ το φυτό, το μείγμα μπαχαρικών αλλά και τα φαγητά, τα μαγειρευμένα με κάρυ.
Προ πάντων όμως ας μην ξεχνάμε ότι κάρυ σημαίνει Ανατολή, άρωμα μεθυστικό, πικάντικη γεύση κι εξωτική, ένα ταξίδι στον μαγικό κόσμο των γεύσεων και των αρωμάτων!
Σημείωση
Ο Βαβυλώνιος θεός Μαρντούκ ήταν θεός της βλάστησης και της γονιμότητας, της μαγείας αλλά αρχικά ήταν μόνο θεός των καταιγίδων. Σύμφωνα με το Ενούμα Ελίς, ένα αρχαίο έπος της δημιουργίας, ο Μαρντούκ νίκησε τους δράκους του χάους, και έτσι απέκτησε υπέρτατη εξουσία. Αναγνωρίζεται ως ο δημιουργός του σύμπαντος και της ανθρωπότητας, ο θεός του φωτός και της ζωής, καθώς και ο κυβερνήτης του πεπρωμένου.
Όταν λέμε κάρυ, εννοούμε ένα τυποποιημένο μπαχαρικό της αγοράς σε μορφή σκόνης που δίνει στα φαγητά μας μια γεύση Ανατολής.
Όμως κάνουμε λάθος! Το κάρυ δεν είναι ένα ούτε δύο αλλά δέκα έως σαράντα μπαχαρικά, τριμμένα στο γουδί και μερικά ακόμα μυρωδικά σε διάφορες αναλογίες,όπως κρόκος, μαυροπίπερο, κόλιαντρο, κανέλλα, γαρίφαλο, πιπεριά, κάρδαμο, κουρκουμάς, πιπερίτσα τσίλι, τζίντζερ, κάρδαμο και άλλα πολλά!
(Διάφορα μπαχαρικά που χρησιμοποιούνται για τα μείγματα του κάρυ)
(Μείγμα κάρυ του εμπορίου)
(Μείγμα Masala για κοτόπουλο, αρκετά καυτερό)
Τα είδη του μείγματος κάρυ είναι πολλά και ποικίλλουν, αναλόγως της χώρας προέλευσής τους: Ινδία, Σρι Λάνκα, Ταϊλάνδη, Μαλαισία, Ινδονησία.
Στην Ινδία και την Ινδονησία το κάρυ ετοιμάζεται στο σπίτι, ειδικά για κάθε φαγητό και είναι πάντα διαφορετικό και ως προς τα υλικά και ως προς τις αναλογίες και επιπλέον διαφέρει από περιοχή σε περιοχή! Άκουσον, άκουσον!
(Διάφορα μπαχαρικά πριν ζεσταθούν)
Με το μείγμα κάρυ αρωματίζουν διάφορα φαγητά με κρέας, κοτόπουλο, ψάρι, λαχανικά, ρύζι και αυγά, ιδιαίτερα στην ινδική, ινδονησιακή και κινέζικη κουζίνα.
(Κάρυ με Ινδικές φακές)
(Κάρυ κοτόπουλου)
Το κάρυ στην Ασία χρησιμοποιείται από πολύ παλιά.
Σε ένα βιβλίο μαγειρικής του 5ου π.Χ. αι. περιλαμβάνεται μια συνταγή με κάρυ. Εκεί ο Ινδός συγγραφέας αναφέρει ότι κατά τη διάρκεια των εορτών προς τιμήν της θεάς Σίβα κάθε οικογένεια είχε την υποχρέωση να αφήσει στο βωμό ένα πιάτο με κάρυ, ώστε οι ιερείς να το μοιραστούν με τη θεά.
Πηγές αναφέρουν ότι η αρχαιότερη συνταγή για πικάντικη σάλτσα με κάρυ βρέθηκε γραμμένη σε επιτύμβιες στήλες στη Μεσοποταμία από τα χέρια Σουμέριων γύρω στο 1700 π.Χ. μάλλον, ως προσφορά στο θεό Marduk.
Το μείγμα κάρυ που εμείς γνωρίζουμε δεν έχει καμία σχέση με το φυτό κάρυ που χρησιμοποιείται στην Ινδία και την Σρι Λάνκα.
Σε όλες τις χώρες της Ινδικής χερσονήσου φύεται ένα μικρό δένδρο/θάμνος που ονομάζεται κάρυ αλλά το βοτανικό του όνομα είναι Murraya Koenigii. Υπάρχει σε όλους τους κήπους των εκεί σπιτιών, όπως εμείς έχουμε το δυόσμο.
(Φρέσκα φύλλα κάρυ)
Τα άνθη του είναι μικρά λευκά και οι καρποί του μοιάζουν με πιπέρι αλλά είναι κόκκινοι.
(Καρποί του φυτού κάρυ)
Οι κάτοικοι αυτών των χωρών χρησιμοποιούν τα φύλλα κάρυ από αρχαιοτάτων χρόνων, τόσο στη μαγειρική, όσο και στην παραδοσιακή ιατρική.
(Άνθη και φύλλα του φυτού κάρυ)
Κατά το παραδοσιακό θεραπευτικό σύστημα της Αγιουρβέδα τα φύλλα κάρυ, είναι πλούσια σε σίδηρο, έχουν αντιοξειδωτικές, μικροβιοκτόνες και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και το εκχύλισμά τους επιδρά θετικά στην καλή υγεία και αντοχή των μαλλιών.
Επίσης τα φύλλα κάρυ χρησιμοποιούνται στην Ινδία για τον καθαρισμό των δοντιών, την ενδυνάμωση των ούλων, την αποφυγή της ναυτίας, τη θεραπεία στομαχικών διαταραχών, τη θεραπεία δερματικών ερεθισμών και τσιμπημάτων ή δαγκωμάτων.
Σύγχρονες επιστημονικές μελέτες αναφέρονται στις θεραπευτικές δράσεις που μπορεί να έχει αυτό το φυτό στον άνθρωπο, όσον αφορά στην χοληστερίνη αλλά και στις θεραπείες κατά του διαβήτη.
Κάρυ το φυτό, το μείγμα μπαχαρικών αλλά και τα φαγητά, τα μαγειρευμένα με κάρυ.
Προ πάντων όμως ας μην ξεχνάμε ότι κάρυ σημαίνει Ανατολή, άρωμα μεθυστικό, πικάντικη γεύση κι εξωτική, ένα ταξίδι στον μαγικό κόσμο των γεύσεων και των αρωμάτων!
Σημείωση
Ο Βαβυλώνιος θεός Μαρντούκ ήταν θεός της βλάστησης και της γονιμότητας, της μαγείας αλλά αρχικά ήταν μόνο θεός των καταιγίδων. Σύμφωνα με το Ενούμα Ελίς, ένα αρχαίο έπος της δημιουργίας, ο Μαρντούκ νίκησε τους δράκους του χάους, και έτσι απέκτησε υπέρτατη εξουσία. Αναγνωρίζεται ως ο δημιουργός του σύμπαντος και της ανθρωπότητας, ο θεός του φωτός και της ζωής, καθώς και ο κυβερνήτης του πεπρωμένου.
Ευχαριστούμε πολύ Ελένη για τις πολύτιμες πληροφορίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα.
Σαν να περπάτησα μέσα σε ανατολίτικο παζάρι νοιώθω Ελένη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαγικό το βρίσκω κάθε φορά, το να μπαίνω σε μπαχαράδικο και το επιδιώκω πολλές φορές, χωρίς να χρειάζομαι πολλά πράγματα.
Καλημέρες πολλές.
πωπω μεχρι εδω μου εφτασε η μυρωδια του καλε αντε σε περιμενω και στο σπιτακι μου να μπεις να μοσχοβολησει
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά, Ξανθή μου. Να έχεις μια υπέροχη μέρα, χωρίς υγρασία και ζέστη, όπως εδώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα, Πηνελόπη, ήρεμη και ξεχωριστή. Χαίρομαι πολύ που σου αρέσουν τα ταξίδια και τα αρώματα των μπαχαρικών. Εγώ τα λατρεύω, γιατί δίνουν στα φαγητά προσωπικότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε συμφωνείς κι εσύ;
πωπω να σαι καλα και να μας δειχνεις παντα τοσο αρωματισμενες εικονες
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά,Love, να έχεις μια υπέροχη μέρα και πάντα να μας υπενθυμίζεις τόσα πράγματα απλά και όμορφα στα οποία πρέπει να δίνουμε μεγάλη σημασία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜυρωδάτες καλημέρες.
Ελενάκι μου τι ταξίδι αρωμάτων και χρωμάτων ήταν αυτό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήοι πληροφορίες που μας δίνεις είναι πάντα εξαιρετικές και μας ταξιδεύουν μαγικά σε μια διαφορετική αλλά πολύ ενδιαφέρουσα κουλτούρα!
Πολλά φιλιά!
Απόλαυσα το άρθρο σου Ελένη μου με όλες τις αισθήσεις! Όχι μόνο ικανοποίησα την οσμή, την γεύση και την όραση! Ακόμα και τις αίσθησεις της αφής και της ακοής νομίζω ότι μου ξεσήκωσες! Σαν να έχωνα τα δάχτυλά μου στα βουναλάκια με τα μπαχάρια, ενώ άκουγα ανατολίτικη μουσική με σαντούρι και τάβλα σε αυτοσχεδιασμούς!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλενάκι, είπα να σας ταξιδεύσω πάλι, ως ταξιδιάρικο blog, έστω και νοερά. Χάρηκα που σου άρεσε και ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Φιλάκια πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγγελική μου, γλυκιά σε ευχαριστώ πολύ. Χαίρομαι που απήλαυσες την παρουσίαση. Πράγματι τα μπαχαρικά είναι ένας μαγικός κόσμος γεμάτος θησαυρούς, πολλές φορές άγνωστους σ' εμάς. Άκουσες τη μουσική που σου χάρισα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι βέβαια την άκουσα Ελένη μου! Η Ρεμπούτσικα είναι από τις αγαπημένες μου! Φιλάκια
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι βέβαια συμφωνώ καλή μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν νομίζω πως υπάρχει οικιακή μαγείρισσα που να μαγειρεύει νόστιμα χωρίς μπαχαρικά.
Δεν νομίζω πως γίνεται...
Χαιρετισμούς πολλούς.
Χορταστικό κείμενο ανάρτησης για όλες σχεδόν τις αισθήσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά εξαιρετικό. Συγχαρητήρια!
* Θυμόμουν λάθος ότι ο Μαρντούκ ήταν χθόνιος θεός;
Ελενάκι πολύτιμες πληροφορίες..Τα αρώματα της ανατολής ήρθαν στα ρουθούνια μου...Φιλιά πολλά
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ, Ζαμπία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερισσότερες πληροφορίες για το θεό Μαρντούκ:
Στη Βαβυλωνιακή μυθολογία θεωρείται ένας νέος θεός που νίκησε τη θεά Τιαμάτ που ήθελε να καταστρέψει τον Κόσμο. Έτσι αποκατέστησε την κοσμική τάξη.
Στη συνέχεια τεμάχισε στα δύο το κορμί της και από το ένα κομμάτι δημιούργησε την Γη και από το άλλο τον ουράνιο θόλο, αποτρέποντας έτσι στα Άνω Ύδατα να την πλημυρίσουν. Στο τέλος χρησιμοποιώντας το αίμα του και χώμα έπλασε τους ανθρώπους.
Στη συνέχεια του μύθου ο ουρανός διαιρέθηκε σε τρία μέρη:
Ανώτατο κατοικία του μεγάλου θεού Ανού
Μεσαίο κατοικία Μαρντούκ
Κατώτατο αστερισμοί που ήταν τα ομοιώματα των θεών
Η εικόνα που χρησιμοποιώ είναι από βαβυλ. ανάγλυφο και κρατά κεραυνό σαν το δικό μας Δία.
Εύα μου, σε ευχαριστώ και χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση και τα μπαχαρικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ, φιλιά.
Ένα ταξίδι, αρωμάτων, χρωμάτων, γεύσεων και πληροφοριών. Να είσαι καλά και να μας ταξιδεύεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μετάδοση των γνώσεων σου τέλεια, κάλυψες την μαγειρική αλλά και την ιστορική προσέγγιση του θέματος. Η μαγειρική είναι μεράκι, το ταξίδι όμως της γνώσης όπως μας το έδωσες την κάνει απολαυστική!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή