Το αρνάκι ή κατσικάκι φρικασέ είναι ένα αγαπημένο Κυριακάτικο πιάτο. Για
την παρασκευή του συνήθως χρησιμοποιούνται μαρούλια και προστίθενται μερικά
αρωματικά λαχανικά, άγρια ή καλλιεργημένα.
Η σάλτα του ενισχύεται με αυγολέμονο που απογειώνει το πιάτο.
Σε αρκετές όμως περιοχές της χώρας μας στο φρικασέ χρησιμοποιούνται και
άγρια χόρτα, πικρά ή γλυκά, και όχι άδικα. Το αποτέλεσμα είναι νοστιμότατο!
Καυκαλίδες, μυρώνια, μάραθος έρχονται πρώτα στην προτίμηση. Χαρίζουν εξαιρετικό
άρωμα και γεύση στο πιάτο.
Σε άλλες πάλι περιοχές τολμούν να προσθέτουν και άγρια χόρτα που συνήθως τα
τρώμε βραστά, όπως ασκολύμπρους και άγρια ραδίκια. Τους ασκολύμπρους τους
δοκιμάσαμε πολλές φορές. Τώρα ήλθε η σειρά των άγριων ραδικιών, ανάμεικτων με
τα μοναδικά αλιβάρβαρα.
Σας τα προτείνω, εάν σας αρέσουν τα ραδίκια του βουνού και τα φαγητά με την
ξεχωριστή γεύση, έστω και υπόπικρη. Είναι γνωστό ότι το πικρό πλέον θεωρείται
φάρμακο!
Τα Υλικά
(Για 5 άτομα)
1 κιλό κατσικάκι, πλάτη ή μπούτι, σε μερίδες
1 ½ κιλό άγρια ραδίκια (αλιβάρβαρα και ραδίκια του βουνού), καθαρισμένα και
καλά πλυμένα
1 μάτσο φρέσκα κρεμμυδάκια
1 μάτσο καυκαλίδες
1 μάτσο μυρώνια
½ ματσάκι άνηθος
2 πράσα, μόνο το άσπρο
150ml ελαιόλαδο
Αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Για το αυγολέμονο
2 αυγά
Ο χυμός 2 ζουμερών λεμονιών
Οδηγίες
Καθαρίζουμε και πλένουμε πολύ καλά τα άγρια χόρτα και αφαιρούμε με προσοχή το αγκαθωτό λουλούδι των αλιβάρβαρων.
Στραγγίζουμε όλα τα χόρτα και μετά τα χονδροκόβουμε.
Πλένουμε το κατσικάκι, το στραγγίζουμε και το σκουπίζουμε με απορροφητικό χαρτί.
Σε μία χύτρα ή κατσαρόλα ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και σοτάρουμε το
κατσικάκι απ΄όλες τις πλευρές, για να θωρακιστεί.
Προσθέτουμε τα κρεμμύδια και τα πράσα, χονδροκομμένα, συνεχίζοντας το
σοτάρισμα.
Κατόπιν προσθέτουμε σταδιακά και τα άγρια χόρτα και σκεπάζουμε την κατσαρόλα, για να μαραθούν και να χωρέσουν όλα.
Στο τέλος προσθέτουμε 300ml ζεστό νερό και
κλείνουμε τη χύτρα.
Όταν αρχίσει η βαλβίδα να γυρίζει, χαμηλώνουμε τη φωτιά και βράζουμε το
φαγητό στο χρόνο που μας προτείνει ο κατασκευαστής της χύτρας.
Στο τέλος αυτού του χρόνου, την απομακρύνουμε από τη φωτιά, περιμένουμε να
φύγει ο ατμός και την ανοίγουμε.
Τη βάζουμε πάλι πάνω στο μάτι της κουζίνας, προσθέτουμε αλάτι και
φρεσκοτριμμένο πιπέρι και βράζουμε το φαγητό ακόμα μερικά λεπτά.
Εάν χρησιμοποιήσουμε κοινή κατσαρόλα, βράζουμε πρώτα το κρέας, μέχρι να μαλακώσει, και μετά προσθέτουμε τα άγρια χόρτα.
Συνεχίζουμε το βράσιμο, μέχρι το κρέας και τα χόρτα μαλακώσουν εντελώς.
Ανακινούμε μερικές φορές την κατσαρόλα και δεν ανακατεύουμε.
Αφήνουμε το φαγητό πάνω στο κλειστό μάτι της κουζίνας, για να διατηρηθεί
ζεστό.
Ετοιμάζουμε το αυγολέμονο και το προσθέτουμε στο φαγητό, ανακινώντας τη
χύτρα ή την κατσαρόλα δυνατά.
Σερβίρουμε το φαγητό ζεστό.
Καλή όρεξη!
Λίγα λόγια ακόμα
To Αλιβάρβαρο ( Centaurea raphanina mixta) είναι μία πολυετής πόα με πολύκλαδο, χαμηλό έως 10 cm, έχει μεγάλη ρίζα που φθάνει βαθιά στο χώμα. Το όνομα
του γένους Centaurea προκύπτει από το μύθο τον
Κένταυρο Χείρωνα που δίδαξε σε διάφορους ήρωες τις εν δυνάμει αγαθοεργές
δυνάμεις του φυσικού κόσμου, την τέχνη της βοτανικής και της θεραπείας με
βότανα.
Ανθίζει από τις αρχές της Άνοιξης μέχρι το Καλοκαίρι και το λουλούδι του
μοιάζει με της αγγινάρας.
Καταναλώνεται όταν είναι ακόμα τρυφερό, βραστό, φρικασέ, γιαχνί ή
τσιγαριαστό, είτε ως τουρσί που αποτελούν άριστο ουζομεζέ.
Στην Κίμωλο μαζεύεται μετά τις βροχές, το κάνουν τουρσί ή το μαγειρεύουν
μαζί με κρέας.
Έρευνες έχουν δείξει ότι διαθέτει αντικαρκινικές , αντιοξειδωτικές
ιδιότητες και ωφελεί το καρδιαγγειακό σύστημα.
Είναι άριστο μελισσοκομικό φυτό.
Άλλα ονόματά του: Κενταύρια, αγγιναράκι, αγριοαγκινάρα, καρύδα, χαρακούλι,
κατσούλα, ασπραγκάθι, βερβερίδα, σαλιβάρβαρο, οξαγκαθιά.
(Οι πληροφορίες από Άγρια
Μανιτάρια και η φωτογραφία από Φυτολόγιο.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου