Σάββατο 10 Μαρτίου 2012

Κολοκυθόπιτα Γλυκιά

Η παραδοσιακή πίτα της νηστείας, νόστιμη και μυρωδάτη που πάντα μου ξυπνάει νοσταλγικές μνήμες των παιδικών μου χρόνων.
Θυμάμαι ότι οι μεγάλες, χρυσοκίτρινες κολοκύθες περίμεναν υπομονετικά στην αποθήκη του σπιτιού μας, όχι για να μεταμορφωθούν σε πριγκιπικές άμαξες (!) αλλά να αξιοποιηθούν και να μετατραπούν σε μια υπέροχη γλυκιά πίτα που ήταν και είναι η αγαπημένη μου!
Στην παραδοσιακή συνταγή πρόσθεσα σκούρα ζάχαρη που καραμέλωσε τη γέμισή της και ενίσχυσε τη γεύση της.
Τα υλικά της είναι απλά αλλά η νοστιμιά της μοναδική!







Τ α Υ λ ι κ ά


4 φύλλα σπιτικά ή του εμπορίου, χωριάτικα με ελαιόλαδο
⅓ φλιτζανιού ελαιόλαδο για τα φύλλα
2 κουταλιές άχνη ζάχαρη
1 κουταλάκι κανέλα

Για τη γέμιση
3 φλιτζάνια τριμμένη κίτρινη κολοκύθα, καλά στυμμένη
1 φλιτζάνι λευκή ή καστανή ζάχαρη
1 φλιτζάνι καρύδια χονδροκομμένα
1 φλιτζάνι σταφίδες ξανθές
2 κουταλιές φρυγανιά τριμμένη
2 κουταλάκια κανέλα
½ κουταλάκι αλάτι


Οδηγίες

Κόβουμε την κολοκύθα στη μέσα και μετά σε φέτες. Αφαιρούμε τη σκληρή φλοίδα της, τους σπόρους και τις ίνες από το εσωτερικό της. Τρίβουμε κάθε κομμάτι με το χονδρό τρίφτη του κρεμμυδιού. Εδώ χρειάζεται υπομονή και προσοχή να μην τραυματιστούμε!

Βάζουμε την τριμμένη κολοκύθα σε ένα σουρωτήρι, ρίχνουμε το αλάτι, ανακατεύουμε και την αφήνουμε μία ώρα τουλάχιστον να στραγγίσει. Μετά τη στύβουμε καλά με τις χούφτες μας για να βγάλει τα υγρά της.
Βάζουμε τη στυμμένη κολοκύθα σε ένα μπολ και προσθέτουμε τη ζάχαρη, τα καρύδια, τις σταφίδες, τη φρυγανιά και 1 ½ κουταλάκι κανέλα. Ανακατεύουμε και δοκιμάζουμε το μείγμα, αν μας αρέσει η ποσότητα της ζάχαρης.
Σε ένα μικρό μπολ αναμειγνύουμε 2 κουταλιές ζάχαρη με ένα κουταλάκι κανέλα.


Λαδώνουμε ένα ταψάκι ή φόρμα διαμέτρου 26-30 εκατοστών.
Στρώνουμε το πρώτο φύλλο, λαδώνουμε και σκορπίζουμε πάνω του μία κουταλιά κανελοζάχαρη.  Στρώνουμε και το δεύτερο φύλλο και προσθέτουμε το μείγμα της κολοκύθας. Ισιώνουμε με ένα κουτάλι για να απλωθεί το μείγμα παντού ομοιόμορφα.
Γυρίζουμε προς τα μέσα τα κομμάτια του φύλλου που περισσεύουν από το ταψί και τα λαδώνουμε. Απλώνουμε το τρίτο φύλλο, λαδώνουμε και σκορπίζουμε πάνω του την υπόλοιπη κανελοζάχαρη.





Κλείνουμε με το τέταρτο φύλλο. Κόβουμε ό,τι περισσεύει από το ταψί και με τα δάχτυλά μας σπρώχνουμε τα φύλλα προς τα μέσα και περιμετρικά, για να σχηματίσουμε έναν μικρό κόθρο.
Λαδώνουμε την επιφάνεια της πίτας και μ’ ένα κοφτερό μαχαίρι χαράσσουμε τρίγωνα.






Ραντίζουμε με λίγο νερό και ψήνουμε την πίτα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180º C για 45-50 λεπτά περίπου, έως ότου ροδίσει καλά η επιφάνειά της.






Όταν τη βγάλουμε από το φούρνο κοσκινίζουμε πάνω της άχνη ζάχαρη και διακοσμούμε με κανέλα.



Τη σερβίρουμε ζεστή ή κρύα, είναι εξίσου αρωματική και νόστιμη.



TIPS
  • Αντί για το χωριάτικο φύλλο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε φύλλα κρούστας για γλυκά ταψιού. Θα χρειαστούμε 10 φύλλα και καλό θα είναι για το άλειμμα να χρησιμοποιήσουμε λιωμένο Βιτάμ αντί ελαιόλαδο.
  • Αν μας αρέσει περισσότερο γλυκιά μπορούμε να προσθέσουμε σιρόπι και να παραλείψουμε τη ζάχαρη άχνη.

19 σχόλια:

  1. Καλησπέρα Helen μου!ειναι τέλειαααααα!!!ένα κομμάτι μη σου πω και δυο θα τα έτρωγα με μεγάαααλη ευχαρίστηση!!!Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Ελένη μου!

      Σε ευχαριστώ πολύ!
      Κι εγώ με μεγάλη μου ευχαρίστηση θα σε κερνούσα όσα κομματάκια ήθελες!
      Φιλά, καλό βράδυ.

      Διαγραφή
  2. Αχ Ελενάκι μου, εμένα αυτή η πίτα μου ξυπνάει πολύ γλυκές αναμνήσεις!
    Ηταν η αγαπημένη πίτα του πατερούλη μου, την αγαπούσε πολύ, και η μητέρα μου όποτε εύρισκε κολοκύθα του την έφτιαχνε συχνά!
    Την έκανε με φύλλα κρούστας και δεν την πασπάλιζε με άχνη, την περιέχυνε με μέλι.
    Και θα σου πω κάτι περίεργο που έκανε, που δεν το έχω ξανασυναντήσει σε άλλες συνταγές για γλυκιά κολοκυθόπιτα, προφανώς αυτό συνηθίζεται στα μέρη μας μόνο, γιατί όλοι εκεί το ίδιο κάνουν.
    Ενώ η κολοκυθόπιτα ήταν γλυκιά, με ζάχαρη, σταφίδες, καρύδια, κανέλλα κλπ, έβαζε στην γέμιση και φέτα.
    Ξέρεις τι ωραία ταίριαζε?
    Βέβαια δεν ήταν νηστίσιμη έτσι, αλλά η μαμά δεν την έφτιαχνε για νηστίσιμη τότε.
    Σε ζάλισα με τις αναμνήσεις μου;-)
    Αλλά τα θυμήθηκα όλα όταν είδα την λαχταριστή πιτούλα σου!
    Φιλάκια, καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ, τι κάνει αυτή η γλυκιά Κολοκυθόπιτα!
      Ξυπνά νοσταλγικές μνήμες και προσπαθεί να γλυκάνει συνειρμούς που άθελά της δημιούργησε!
      Ελενάκι, σε ευχαριστώ πάρα πολύ που μοιράστηκες μαζί μου τις αναμνήσεις σου! Με συγκίνησες πραγματικά! Να είσαι πάντα γλυκιά, όπως κι αυτή η μυρωδάτη πιτούλα!

      Εμείς δεν τη φτιάχναμε ποτέ αλμυρή κολοκυθόπιτα. Έτσι την έφτιαχναν και οι δύο γιαγιάδες μου-η μία ήταν Μικρασιάτισα- αλλά και η πεθερά μου που ήταν από την Ηλεία. Η φίλη μου η Χαρά, που κατάγεται από τη Θεσσαλία, που λέει ότι εκεί τη φτιάχνουν αλμυρή.
      Εμείς με τυράκι φτιάχνουμε κολοκυθοκεφτέδες, θα σας δείξω προσεχώς πώς!
      Δυστυχώς εδώ οι κολοκύθες είναι πολύ σκληρές και δύσκολα τρίβονται.
      Περιμένω μήπως βρω κάποια καλή.
      Φιλάκια πολλά, καλό βράδυ.

      Διαγραφή
  3. Καλησπέρα Ελένη!! Εγώ αυτή την κάνω αρτύσιμη προσθέτοντας αυγά.
    Έτσι την έμαθα από ξαδέλφη στο χωριό, και να σου πω την αλήθεια
    από τα χεράκια της μου άρεσε περισσότερο, ίσως τα χωριάτικα αυγά δεν ξέρω τι.
    Καλό Σ/Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Ξανθή μου.
      Η συνταγή είναι τοπική παραδοσιακή και οικογενειακή.
      Αλμυρή φτιάχνουμε μόνο με πράσινο κολοκύθι, όχι με κίτρινο!
      Εσένα σου αρέσει να δοκιμάζεις, αν θέλεις δοκιμάζεις και τη γλυκιά εκδοχή μου. Σας την προτείνω γιατί είναι εξαιρετική!
      Έτσι την φτιάχνουν και στην Κατερίνη και στον Πύργο της Ηλείας.
      Τώρα για την ξαδέλφη σου, δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη.
      Καλό σου βράδυ και καλό Σ/Κ!

      Διαγραφή
  4. Ελενάκι μου εγώ δεν έχω φάει κολοκυθόπιτα ποτέ....αλλά έτσι όπως την βλέπω την λιγουρεύομαι και θα ήθελα να δοκιμάσω...Καλή Κυριακή σου εύχομαι και καλή εβδομάδα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Εύα μου!
      Μακάρι να μπορούσα να σου στείλω να δοκιμάσεις!
      Γίνεται εξαιρετική, αρκεί να έχει πλόυσια υλικά.
      Καλό σου βράδυ και καλή εβδομάδα.

      Διαγραφή
  5. Μικρη δεν την ετρωγα καθολου, οχι οτι την ειχα δοκιμασει και δε μ αρεσε, απλα δεν τη δοκιμαζα! Αλλα απο τοτε που το αποφασισα εχει γινει απο τις αγαπημενες μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες, Ελπινίκη μου, πώς αλλάζουμε μεγαλώνοντας;
      Πραγματικά όμως είναι πολύ νόστιμη και ξεχωριστή, έτσι νομίζω!
      Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  6. Kαλημέρα Ελένη μου! πεντανόστιμη φαίνεται η πιτούλα σου. Θα την δοκιμάσω την εκδοχή σου! τώρα πάω να παραλάβω τις ερωτήσεις σου για να παίξω το παιχνίδι. φιλάκια πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Πέλα μου!
      Να τη δοκιμάσεις βέβαια και θα δεις πόσο εύκολη είναι αλλά και πόσο
      νόστιμη γίνεται.
      Καλή διασκέδαση με το παιχνίδι, να το ευχαριστηθείς!
      Φιλάκια, καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  7. Τρελαίνομαι για γλυκιά κολοκυθόπιτα Helen μου, εγώ την κάνω στριφτή γιατι έτσι την κάνανε οι γυναίκες στο σπίτι μου χαχα.. Φιλάκια πολλά, καλή Κυριακή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα, Έρη μου!
      Κι εγώ κάνω μία στριφτή αλλά με λίγο διαφορετικό γέμισμα.
      Μου αρέσει η πιτούλα, όπως και να είναι!
      Φιλιά, καλή Κυριακή!

      Διαγραφή
  8. Ελένη μου δεν την έχω φτιάξει ποτέ αλλά μου αρέσει. Ευκαιρία λοιπόν να την φτιάξω ακολουθώντας πιστά τα βήματά σου.
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μανουσίνα μου, πολύ θα ήθελα να σου στείλω να δοκιμάσεις!
      Αν τη φτιάξεις, περιμένω εντυπώσεις. Για πρώτη φορά βάλε λίγη περισσότερη κανέλα, να μην αισθάνεσαι την κολοκύθα.
      Φιλιά, καλή εβδομάδα.

      Διαγραφή
  9. Λαχταριστη φαινεται,εγω δεν εχω φτιαξει ποτε γλυκια μονο αλμυρη .Γλυκια εφτιαχνε η πεθερα μου αλλα με λιγο ρυζι μεσα, χωρις καρυδια και σταφιδες. Της εριχνε απο πανω ζαχαρη που καραμελωνε με το ψησιμο και την σιροπιαζε πολυ πολυ ελαφρα οταν την εψηνε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Δημιουργία.
      Μου άρεσε πολύ και η εκδοχή της πεθεράς σου. Σε ευχαριστώ που τη μοιράστηκες μαζί μας. Παλιά και στο δικό μου χωριό έβαζαν ρύζι αλλά και σταφίδες, για καρυδια δεν θυμάμαι.
      Φαντάζομαι ότι η καραμελωμένη ζάχαρη θα έκανε τη διαφορά.

      Να έχεις μια υπέροχη ημέρα!

      Διαγραφή
  10. ΘΑ ΤΗΝ ΔΙΚΙΜΑΣΩ,ΟΜΩΣ ΤΗ ΣΙΡΟΠΙ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΑΠΛΟ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή