Ήταν να μην αρχίσω να πειραματίζομαι με το άνοιγμα σπιτικού φύλλου!
Μετά το αλεύρι ζέας δεν σταμάτησα αλλά συνέχισα, διότι “η επανάληψη είναι η
μητέρα της μαθήσεως”, όπως δίδασκα στα παιδιά!
Η δοκιμή που ακολούθησε έγινε με άλλης ποιότητας αλεύρι, το απλό, για όλες τις
χρήσεις.
Έφτιαξα ένα τραγανό και νόστιμο φύλλο, πολύ οικονομικό, γιατί έγινε με
υλικά που υπάρχουν σε κάθε σπίτι.
Η πρώτη δοκιμή έγινε σε χορτόπιτα νηστίσιμη και μας άρεσε πολύ.
Κατόπιν είπα να πειραματιστώ με κάτι παραδοσιακό αλλά εύκολο: Τυροπιτάρια
από την Εύβοια, δηλαδή νόστιμες τυρόπιτες τηγανιού, που ετοιμάζονται γρήγορα
και καταναλώνονται ακόμα γρηγορότερα!
Είναι νοστιμότατα ως ορεκτικό ή κολατσιό σίγουρα αρέσουν σε όλους.
Έγιναν τραγανά, ροδοκόκκινα με πλούσια γέμιση, λαχταριστά.
Εγώ χρησιμοποίησα τυριά με μάλλον ήπια γεύση. Εσείς όμως, εάν βρείτε φέτα βαρελίσια,
σωστά ωριμασμένη, μπορείτε να τη χρησιμοποιήσετε μόνη της και θα πετύχετε έναν
εξαιρετικά γευστικό αποτέλεσμα!
Η δοκιμή δική σας!
