Δεν γίνεται Ρουμελιώτικο Πάσχα χωρίς ψητό αρνί ή κατσίκι! Παλιότερα σε μια
ψησταριά-λάκκο τη λένε στα χωριά της Λοκρίδας, διατηρώντας την ονομασία από την
εποχή των Κλεφτών και Αρματολών- ψήνονταν, χωρίς υπερβολή, δώδεκα αρνιά ή και
περισσότερα! Ήταν ευκαιρία οι συγγενείς και οι γείτονες και αναθερμάνουν τις σχέσεις,
να μοιραστούν το ίδιο τραπέζι και τη χαρά της Ανάστασης!
Σήμερα όλα έχουν αλλάξει. Η μόνη συνήθεια που παραμένει σταθερή είναι το ψητό
αρνί, με το συμβολισμό της θυσίας του.
Χρειάζεται αρκετή προετοιμασία και ώρες για να ψηθεί αλλά η αναμονή αμείβεται
από τη μοναδική νοστιμιά του!
Πρέπει όμως η οικογένεια να είναι πολυμελής και να τους αρέσει υπερβολικά
το κρέας για να καταναλωθεί ολόκληρο. Διαφορετικά, παραμένει στο ψυγείο μέρες πολλές και χάνει τη γεύση του,
εκτός αν ανακυκλωθεί και μαζί με άλλα υλικά αποτελέσει ένα διαφορετικό αλλά
νόστιμο πιάτο, όπως η εύκολη και γρήγορη μακαρονάδα που σας προτείνω!